எவரானாலும், எந்த நிலைமையில் இருந்தாலும்,ஒருவர் மனத்தளர்ச்சிக்கு இடம் கொடாமலும், அச்சமின்றியும், இறைவனை, எந்த உள்நோக்கமும் இன்றி, அசைக்க முடியாத நம்பிக்கையுடன் எண்ணிக் கொண்டும், இருப்பாரானால், அனைத்து துன்பங்களும், துக்கங்களும் வீழ்ந்து விடும். இறைவன் ஒருபோதும், நீங்கள் எந்த ஜாதியைச் சேர்ந்தவர் அல்லது எந்த நம்பிக்கை அல்லது பாரம்பரியங்களைப் பின்பற்றுபவர் என்று விசாரிக்க மாட்டார். பக்தி என்பது காவி வஸ்திரம் அணிவது, விழாக்களை ஏற்பாடு செய்வது,யாகங்களைச் செய்வது,மொட்டை அடித்துக் கொள்வது, தண்ணீர் குடம் அல்லது தண்டம் எடுத்துச் செல்வது , ஜடாமுடி தரிப்பது போன்றவற்றில் இல்லை. அதற்கு பதிலாக, கீழ்க்கண்டவையே பக்தியின் இயல்புகள் ஆகும் ;ஒரு தூய்மையான மனம் ( அந்தக்கரணம்), இடையறாத ( ஒருவர் எந்தப் பணி ஆற்றிக்கொண்டிருந்தாலும்) இறைச் சிந்தனை, அனைத்தும் இறைவனது படைப்பே என்ற உணர்வு; மேலும் இதன் காரணமாக 1) புலனின்பப் பொருட்களின் பற்றின்மை 2) அனைவரையும் சமமான அன்பால் அரவணைத்தல் 3) சத்தியமான வாக்கிற்கு சமர்ப்பணம்.