''இரத்த நாளங்களில் ஓடும் ஒவ்வொரு சொட்டு இரத்தமும் இறைவனது அருள் மழையின் துளிகளே அன்றி வேறில்லை.அவனது தூண்டுதலின்றி, பஞ்ச பூதங்களால் ஆன இந்த உடல் அசையவோ அல்லது இயங்கவோ முடியுமா?ஒவ்வொரு தசையும் அவனது அன்பின் கட்டியே.ஒவ்வொரு எலும்பும்,ஜவ்வும் அவனது கருணையின் ஒரு துண்டே அன்றி வேறில்லை. இந்த ரகசியத்தைப் புரிந்து கொள்ள இயலாமல், '' நான் இதை சாதித்தேன்; நான் அதை செய்து முடித்தேன்'' என்று தம்பட்டம் அடித்துக் கொண்டு இறுமாப்புடன் நடக்கிறோம்.பெரும்பாலான மனிதர்கள் அனைத்தையும் ஆளும், எல்லாம் அறிந்த இறைவனே, அனைத்து பொம்மைகளையும் நகத்தி, அவைகள் தங்களது பாத்திரங்களை ஏற்று நடிக்குமாறு செய்வதற்கான நூலிழைகளைப் பிடித்துக் கொண்டிருக்கும் சூத்ரதாரி என்பதை மறந்து விடுகிறார்கள். எந்தப் பாத்திரமும், அவனது ஆணைகளை ஒரு இம்மி அளவு கூட மீற இயலாது; ஒவ்வொரு அசைவையும், சைகையையும் வழி நடத்துவதும், முடிவு செய்வதும் அவனது ஸங்கல்பமே. இந்த அடிப்படை உண்மையைப் பற்றிய அறியாமையில் மூழ்கி , பெரும்பாலான நடிகர்கள் தாங்களே அனைத்தையும் செய்வதாகவும், அனுபவிப்பதாகவும் உரிமை கொண்டாடுவது துரதிருஷ்டமே. தாங்கள், அவனது ஸங்கல்பத்தை நிறைவேற்றும் வெறும் தோல் மூட்டைகளே அன்றி வேறில்லை என்பதை எப்போது தான் மனிதர்கள் புரிந்து கொள்ளப் போகிறார்களோ ? '' என்று புலம்பினான் அர்ஜூனன்.