எப்போதும்,சில கட்டுப்பாடுகளை கடைப் பிடிப்பதாக பிரதிக்ஞை எடுத்துக் கொண்ட மனிதர்கள், சந்தர்ப்ப சூழ்நிலைகள் அனுகூலமாக இல்லாவிடில், அவ்வாறு செய்யத் தவறி விடுகிறார்கள்.ஒரு நாள் காட்டில் இருந்த அனைத்து மான்களும் ஒரு மஹாநாட்டைக் கூட்டின.அவை ''நாய்களுக்கு நம்மைப் போன்ற திறன்கள் இருக்கின்றனவா?'' என்பதைப் பற்றி விவாதித்தன. அவற்றில் ஒரு மான் தைரியமாக, '' நாம் சரியாக ஒரு நாயை உதைத்தால், அதன் குடல் எல்லாம் வெளியே வந்து விடும்; நமக்கு அந்த சக்தி இருக்கிறது.'' என்றது.மற்றொரு மானோ, '' நாய்கள் நம்மைப் போன்ற வேகத்தில் ஓட முடியாது. நம்மால் காற்றில் உயரமாக எம்பிக் குதிக்க முடியும்,'' என்றது. மூன்றாவது,'' சரியாகச் சொன்னாய்! நாய்கள் நம்மளவு வேகமாக ஓட முடியாது; நாம் நாய்களை விட அதிக பலமும் ,திறனும் கொண்டவர்கள். இப்போதிலிருந்து நாம் நாய்களுக்குப் பயப்படக் கூடாது. நமது முழுத் திறனுடனும் அவற்றை எதிர் கொண்டு, போராட வேண்டும்.'' என்றது.இவ்வாறு முடிவ எடுத்தவுடன், அனைத்து மான்களும் உற்சாகமாக கை தட்டின.இந்த ஓசையைக் கேட்ட தூரத்தில் இருந்த ஒரு நாய் உரக்க ஊளையிட்டது. இந்தச் சத்தத்தைக் கேட்டது தான் போதும், ஒன்று விடாமல் அனைத்து மான்களும் தலை தெறிக்க அந்த இடத்தை விட்டு ஓடி விட்டன. இந்நாளில் வேதாந்த உபதேசம் செய்பவர்களின் நடத்தை பெரும்பாலும் இந்த மான்களைப் போன்றதே.