ஒவ்வொன்றையும் இறைவனது பணியாகக் கருதி, கோபிகைகள் தங்களது வாழ்க்கையை வாழ்ந்தார்கள்.அவர்கள் அதிகாலையில் எழுந்து, ஸ்ரீகிருஷ்ணரின் நாமத்தை ஜபித்தவாறே, பானையில் தயிரை இடுவார்கள். பின்னர் அவர்கள் தயிரைக் கடைய ஆரம்பிக்கும் போதே, ஸ்ரீகிருஷ்ணரின் பல நாமங்களை இடைவிடாது கூறிக் கொண்டே இருப்பார்கள். ஸ்ரீகிருஷ்ணரின் திவ்ய நாம ஜபமே ஸ்ருதியாக,அவர்களது கை வளைகளது ஓசையே தாளமாக, தயிரைக் கடையும் சலசலப்பே ராகமாகக் கொண்டு, அவர்கள் பேசுவதெல்லாம் ஒரு இனிமையான கானமாக அமைந்தது.அவர்களது கடைசல்களில் வந்த வெண்ணெய் எங்கிருந்து வந்தது? அது முதலில் கண்களுக்குப் புலப்படா விட்டாலும் தயிரிலிருந்தே வந்தது. பாலிலிருந்து எவ்வாறு ஒருவருக்கு வெண்ணெய் கிடைக்குமோ, அவ்வாறே இறைவனிலிருந்து வந்த நீங்களும் கூட, ஆன்மீக சாதனையின் மூலம் அவனுடன் ஒன்றரக் கலக்க வேண்டும்.இந்தத் தத்துவத்தை நன்றாகப் புரிந்து கொள்ளுங்கள்; நீங்களும் இறைவனை எங்கும் எப்போதும் அனுபவிக்க முடியும்.