தர்மமே ஒவ்வொரு மனிதனின் கால், மற்றும் மோக்ஷமே அவனது தலை போன்றது. செல்வமும், ஆசைகளும் (அர்த்தம்,காமம்) உடல் மற்றும் உறுப்புக்கள் போன்றது. இன்றைய காலத்தில் துயரமான விஷயம் என்ன என்றால், தலையையும்,காலையும் உதாசீனப் படுத்தி விட்டு, உடலும், உறுப்புக்களும் முக்கியமானதாகக் கருதப் படுகின்றன. நமது புராதன சாஸ்திரங்களில் இப்படிப் பட்ட அணுகுமுறை,இட்டுச் செல்லக் கூடிய துயரமான முடிவைப் பற்றி போதிய எச்சரிக்கைகள் கொடுக்கப் பட்டுள்ளன. ஸனாதன தர்மம் வாழ்க்கையை மிகச் சிறந்த வழியில் பயன்படுத்துவதற்கான விதிமுறைகளை அளித்துள்ளது; ஆனால்,சரியான போதனை, விளக்கம் மற்றும் உதாரணங்கள் இல்லாமையால், அவை பெரிதும் புறக்கணிக்கப் பட்டுள்ளன. உண்மையான ஆனந்தம் மற்றும் சாந்தி அளிக்கக் கூடிய இந்த விதிமுறைகளைப் புறக்கணிப்பது என்பது,தன்னையே ஒருவர் காயப்படுத்திக் கொள்வதற்கு ஒப்பாகும். நிலம் வளமுள்ளதாக இருக்கலாம், ஆனால் வாழ்க்கை தரமற்றதாக இருந்தால், அது வருந்தத் தக்கதே. வாழ்க்கை, தூய்மையானதாகவும், அன்பும், பணிவும் நிறைந்ததாகவும், பாவத்தின் மீது உள்ள அச்சம், பெரியவர்களின் மீதுள்ள மரியாதை ஆகியவை அதை நடத்திச் செல்வதாகவும் இருக்கும் ஆனால்,வாழ்க்கைத் தரம் ஏழ்மையானதாக இருப்பது ஒரு பொருட்டே அல்ல.