இறைவன் எங்கும் நிறைந்தவன்,அனைத்தும் அவனே; எனவே அவன் எங்கும், எதிலும் இல்லை என்பது போலத் தோன்றுகிறது! ஏனெனில்,அவனை அறிந்து கொள்வதற்கு, நீங்கள் அவனை அந்நியனான மற்றும் தனிப்பட்ட ஒருவனாக இனம் கண்டு கொள்ள முயல்கிறீர்கள். அவனே அன்பு,சக்தி, சத்யம், ஞானம், சுந்தரம். நீங்கள் அன்பை ஏற்றுக் கொள்ளும் போது இறைவனையே ஏற்றுக் கொள்கிறீர்கள்.ஆன்மீகத்தின் இளம் செடி அன்பெனும் நிலத்தில் தான் வளர முடியும். அது காய்ந்து கருகிய நிலமான அன்பற்ற மனித இதயங்களில் செழிக்க முடியாது. =ங்கள் இதயங்கள் எனும் நிலங்களில் இறை நாமம் எனும் விலைமதிப்புள்ள =ரத்தை இட்டு, எஞ்சியுள்ள =வர்ப்புத் தன்மையை, நீக்குங்கள். நம்பிக்கை எனும் நீர் பாய்ச்சுங்கள். பின்னர் தெய்வீகம் எனும் நாற்றுக்களை நடுங்கள்; கட்டுப்பாட்டை வேலியாகக் கொண்டு, நிலைகுலையாமை எனும் பூச்சிக் கொல்லியைத் தெளியுங்கள். பின்னர் நிரந்தரமாக பயிர் செய்ய வேண்டிய அவசியமே இல்லாமல் செய்துவிடும் ஞானம் எனும் பயிரை நீங்கள் வளமான அறுவடையாகப் பெற முடியும்.