ஒரு முடவனும். ஒரு குருடனும் நண்பர்களானார்கள்; குருடனின் தோளில் முடவன் ஏறிக் கொண்டு ஒரு இடத்திலிருந்து மற்றொரு இடத்திற்கு, சென்று கொண்டு இருந்தார்கள். ஒரு நாள், முடவன் மஞ்சள் நிறத்திலிருந்த ஒரு வெள்ளரிக்காய்த் தோட்டத்தைக் கண்டான்; குருடனிடம், அதிலிருந்து சிலவற்றைப் பறித்துத் தின்னலாமே என்று ஆலோசனை கூறினான்.அதற்கு அந்த குருடன்,'' தம்பி ! அந்தத் தோட்டத்திற்கு வேலி இருக்கிறதா ?'' என்று வினவினான். முடவன், '' இல்லை'' எனக் கூறினான். அதற்கு அந்தக் குருடன்,'' அப்படி என்றால், நாம் போகலாம்; உனக்குத் தெரியுமே, வெள்ளரிக்காயில் இரண்டு வகை உள்ளது . ஒன்று இனிப்பானது ,மற்றொன்று கசப்பானது - இவை பாதுகாப்பு இல்லாமல் விடப் பட்டு இருப்பதால், அவை கசப்பானதாகத் தான் இருக்கும் '' என்றான். அந்தக் குருடன் தனது புத்தியின் காரணமாக, அவை கசப்பானது என, அவற்றைச் சுவைக்காமலே கண்டு பிடித்து விட்டான். அவன் , உண்மையை விரைவாகவும் தெளிவாகவும் ,தனது புத்தியை பயன்படுத்திப் புரிந்து கொண்டான். புத்தியை உங்கள் மனதின் எஜமானனாக ஆக்குங்கள்;நீங்கள் தோல்வியே அடைய மாட்டீர்கள்; புலன்கள் மனதை ஆட்கொண்டு விட்டால் தான் நீங்கள் தோல்வியடைவீர்கள். உங்கள் புத்தியை ஆன்மீக சாதனையின் மூலம் தெளிவு படுத்திக் கொள்ளுங்கள்.