பகவான் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர்,'' திருஷ்டியில் உள்ள குறையை நீக்கி விட்டால், பின் இந்த அகிலத்தைப் படைத்தவனை உணர முடியும்'' எனறு சொன்னபோது, அர்ஜூனன் குறை உள்ள திருஷ்டி ஏற்படுவதும் காரணத்தை வினவினான். ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் விளக்குகிறார், '' எனக்கும்,இந்த அகிலத்திற்கும் இடையில் மாயை உலவுகிறது. இந்த மாயைக்கு அப்பாற்பட்டு காண்பது என்பது கடினமான காரியமே, ஏனெனில் மாயையும் என்னுடையதே. அதுவும் இதே பொருளால் ஆனதே: எனது படைப்பே மற்றும் என் ஆளுமையில் உள்ள ஒன்றே. மனிதர்களில் மிகுந்த வலிமை கொண்டவர்களைக் கூட ஒரு நொடியில் அது தலை கீழாக ஆக்கி விடும் ! மாயை என்றால் எங்கிருந்தோ இருந்து இறங்கி வந்த அருவருப்பான ஒரு பொருளாக எண்ணாதே: அது, சத்தியமானதும், நிரந்தரமானதும் ஆன பரமாத்மாவை உதாசீனப்படுத்தி விட்டு, அதற்கு பதிலாக பல விதமான நாம ரூபங்களுக்கு மதிப்பு அளிக்கும் மனப்பாங்கே ஆகும். அதுவே உடலை ஏற்றுள்ள ஆத்மாவிற்குப் பதிலாக, இந்த உடலையே (தேஹிக்கு பதில் தேஹத்தை) ஆத்மா என்று நம்பும் தவறுக்குக் காரணமாகிறது. மாயையை வெல்லுவது என்பது நிச்சயமாக மிகவும் கடினமான பணியே. முழுமனதுடன் என்னையே பற்றியுள்ளவர்களால் மட்டுமே மாயையை வெல்ல முடியும்.''