மனம் புத்தியின் வேலைக்காரனாக ஆக வேண்டுமே அன்றி புலன்களின் அடிமையாக இருக்கக் கூடாது. அது பகுத்தாராய்ந்து,உடல் பற்றிலிருந்து விலகி இருக்க வேண்டும். தன் கூட்டிலிருந்து விலகி,தளர்ந்து இருக்கும் பழுத்த புளியம்பழத்தைப் போல,அது உடல் என்ற இந்தக் கூட்டின் மீது பற்றுதல் இன்றி இருக்க வேண்டும். பழுக்காத பச்சையான புளியம்பழத்தை ஒரு கல்லால் உடைத்தால் அதனுள் உள்ள கூழை நீங்கள் சிதைத்து விடுகிறீர்கள். அதையே ஒரு பழுத்த பழத்தில் செய்தால் என்ன ஆகிறது? உலர்ந்து போன வெளிக்கூடு விழுந்து விடுகிறது,உள்ளே இருக்கும் கூழையோ , கொட்டையையோ ஒன்றும் பாதிப்பதில்லை. முதிர்ச்சி அடைந்த ஆன்மீக சாதகன் விதி அல்லது அதிர்ஷ்டத்தின் தாக்கத்தால் பாதிக்கப் படுவதில்லை. முதிர்ச்சி அற்ற மனிதனே ஒவ்வொரு அடியிலும் காயமடைகிறான்.அதைப் போல உங்களது அறியாமை,உங்களது சொந்த முயற்சிகளாலேயே நீக்கப் பட வேண்டும். இது ஒரு பரிசாகவோ,அற்புதமாகவோ உங்களிடம் வந்து சேராது. பொய்மை மற்றும் அநீதியுடன் போராடி நீங்கள் பெறும் சத்தியம்,ஆனந்தம் மற்றும் சாந்தியே உங்களுக்கு நிரந்தரமான பொக்கிஷமாக அமையும்.