எவர் ஒருவர் விருப்பு,வெறுப்பு,பயம் மற்றும் சினம் இன்றி,இறைவனது நாம ரூபங்களில் திளைத்து,அவனன்றி வேறு கதி எதுவும் இல்லை என உணர்ந்து, ஆத்மாவைப் பற்றிய அறிவால் புனிதமடைந்தவர்களாக இருக்கிறார்களோ, அவர்களால் மட்டுமே தெய்வீகத்தின் தன்மையைப் புரிந்து கொள்ள முடியும். சத்தியம்,அன்பு மற்றும் தர்மம் கொண்டவர்களாய், திசை பிறழாது இறைவனை நாடுபவர்களே,அவனை அடைவர். இது முற்றிலும் உண்மை;உங்களுக்கு எந்த சந்தேகம் இருந்தாலும் விட்டொழியுங்கள் ! அறியாமையால் உலகியல் பொருட்களில் ஆழ்ந்திருப்பதன் மூலம் மக்கள் அவர்களது உள் மனச்சாட்சியை புனிதமற்றதாக ஆக்கிக் கொள்கிறார்கள். வெறும் ஒலி,சுவை மற்றும் மணம் ஆகியவற்றில் மகிழ்ச்சி அடைந்து விடுகிறார்கள். புலனின்பங்களை நாடும் பொழுது, அந்த சுகங்களைத் தரும் பொருட்களைப் பெறுவதில் ஈர்க்கப் படுகிறார்கள்; அந்த முயற்சியில் தோல்வி கண்டால்,நிம்மதியற்று, வெறுப்படைந்து பயம் உள்ளவர்களாக ஆகிவிடுகிறார்கள். பயம் ஒருவரது மனத்திண்மையை அழித்து விடுகிறது. சுலபமாகத் தணிக்க முடியாத கோபத்தை அது உருவாக்கி விடுகிறது. இவ்வாறு விருப்பு, கோபம் மற்றும் பயம் ஒன்றுக்குப் பின் ஒன்றாக தட்டி எழுப்பி விடப் படுகின்றன; இறைவனை உணர வேண்டும் என்றால், இந்த மூன்றையும் நீக்கி விட வேண்டும்.