வாழ்வது என்பது ஒரு நல்நோக்கத்துடன் அமைந்த செயல்முறை என்பதை நீங்கள் உறுதிப்படுத்திக் கொள்ள வேண்டும். அத்தகைய ஒரு நம்பிக்கை இல்லாமல், வாழ்க்கை என்பது ஒரு கட்டுப்பாடற்ற வீண்செயலாய் அமைந்துவிடும். அந்த நம்பிக்கை இருந்தாலோ, இறைவனையே அடைந்து விடலாம். நம்பிக்கை, ஒழுங்குபடுத்தப்பட்ட ஒழுக்கமான வாழ்க்கை வாழ உங்களைத் தூண்டும். ஒருமுறை கிரீஸ் நாட்டில் ஒரு விவசாயி, அவர் விற்கும் பாலில் கலப்படம் செய்ததாக குற்றஞ்சாட்டப்பட்டு நீதிமன்றத்தின் முன் நிறுத்தப்பட்டார். விசாரித்த நீதிபதி, அந்தப் பாலில் உண்மையிலேயே கலப்படம் இருப்பதை அறிந்து தண்டனை விதிக்கவும் ஆயத்தமாகி விட்டார். ஆனால், அதே நேரத்தில், தான் தப்பு எதுவும் செய்யவில்லை என்று மன்றாடிய அந்த விவசாயியின் கள்ளம்கபடமில்லாத நேர்மையான வேண்டுகோள் விவசாயியின் செயல்முறை பழக்கவழக்கங்களை மேலும் தீர விசாரிக்க நீதிபதியைத் தூண்டியது. இந்த விவசாயி, சில நாட்களில் காலை 4 மணிக்கும், சில நாட்களில் காலை 6 மணிக்கும், மற்றும் சில நாட்களில், வழக்கமான காலநேரத்திற்கு தூங்க முடியாமல் சீக்கிரமாகவே எழுந்து விட்டால், காலை 3 மணிக்கே கூட பாலைக் கறக்கிறார் என்பதை அவர் கண்டறிந்தார். இவ்வாறு ஓர் ஒழுங்குமுறை இல்லாமல் தாறுமாறாக அந்த விவசாயி பால் கறந்ததாலேயே பவித்திரமான பசும்பாலின் தரம் கூட பாதிக்கப்பட்டது என்ற முடிவிற்கு வந்தார். விவசாயியைக் கண்டித்து, ஓர் ஒழுங்குமுறையைப் பின்பற்றி தினமும் ஒரு குறிப்பிட்ட நேரத்தில் பால் கறக்குமாறு அறிவுறுத்தி அவரை விடுதலை செய்தார். எனவே, ஓர் ஒழுங்குமுறையைப் பின்பற்றுகையில்தான் நம்முடைய கடமையை அதிசிறப்பாய் நம்மால் ஆற்ற முடியும். (தெய்வீக அருளுரை, மார்ச்23, 1984)