முனிவர்கள் மூலம் அருளப்பட்ட வேத வாக்கியம், ‘சத்யம் வத; தர்மம் சர’ – அதாவது, சத்தியத்தையே பேசு; தர்மத்தின் வழியில் நட என்பதாகும். ஹரிச்சந்திரன் அந்த வாக்கியத்தின் மகத்துவத்தை அறிந்திருந்தான். அவன் அதை மதித்து, விளைவுகள் எதுவாக இருந்தாலும் அந்த வாக்கியத்தைப் பின்பற்றினான். அவன் தனது ராஜ்யம், தனது கௌரவம், தனது அனைத்தையும் இழந்தான். அவன் தனது மனைவியையும் மகனையும் அடிமைகளாக விற்றான்; பணத்திற்காக அவன் தன்னையே விற்க நேர்ந்தது! அரியணையில் அமர்ந்து அரசாண்டவன், சடலங்களை தகனம் செய்வது, அதற்கான கட்டணத்தை வசூலிப்பது என்ற நிலைக்குத் தள்ளப்பட்டான். அவன் தனது சொந்த மகனின் சடலத்தை எரிப்பதற்குக் கூட, அதற்கான கட்டணத்தை செலுத்தித்தான் ஆக வேண்டுமென ஆதரவற்ற நிலையில் இருந்த தன் மனைவியையே கட்டாயப்படுத்த வேண்டியிருந்தது! ஆனாலும், அவன் சத்தியத்தையே கடைப்பிடித்து வெற்றி பெற்றான். எது தடையாக இருந்தாலும் சத்தியமே வெல்லும்; இல்லையென்றால், வேதங்கள் மனிதனை சத்தியத்தைப் பற்றி ஒழுக வேண்டுமெனக் கட்டளையிட்டிருக்காது! (தெய்வீக அருளுரை, மார்ச்03, 1965)