தூய ப்ரேமையை விடச் சிறந்தது வேறு எதுவுமில்லை. இந்த ப்ரேமையினால் தான் நீங்கள் அனைவரும் என்னிடம் ஈர்க்கப்பட்டுள்ளீர்கள். ப்ரேமையைக் கொடுப்பதும் ப்ரேமையைப் பெறுவதும் தான் என் ‘வியாபாரம்’. எந்த வருமானவரி அதிகாரிக்கும் இந்த ‘வியாபாரத்தில்’ இருந்து கிடைக்கும் ‘வருமானம்’ எவ்வளவு என்பது தெரியாது. எனது ஆனந்தத்திற்கு எல்லையே இல்லை. நான் எப்போதும் ஆனந்தத்தில் மூழ்கி இருக்கிறேன். இதற்குக் காரணம், எனது ஆனந்தம் ப்ரேமையோடு தொடர்புடையதே அன்றி வேறு எந்தப் பொருட்களோடும் அல்ல. நீங்கள் இந்த வழியைப் பின்பற்றினால், நீங்களும் விவரிக்க முடியாத ஆனந்தத்தைப் பெறுவீர்கள். எல்லாவற்றிலும் சாந்தியை உணர்வீர்கள். அதிர்ஷ்டம்-துரதிர்ஷ்டம், சுகம்-துக்கம், நஷ்டம்-லாபம் ஆகியவற்றை சமச்சீரான மனப்பாங்குடன் பாருங்கள். இவை வெப்பம்-குளிர், கோடைகாலம்-குளிர்காலம் போன்ற இயற்கையின் விளைவுகளே. அவற்றுக்கென்று நிறைவேற்றுவதற்கு சில குறிக்கோள்கள் உள்ளன. அதுபோலவே வாழ்க்கையின் ஏற்றத் தாழ்வுகளும் நமக்குப் பல பாடங்களைக் கற்றுத் தருகின்றன. உண்மையில், வாழ்க்கையில் இன்னல்கள் இல்லை என்றால் நாம் இறைவனை அனுபவித்துணர மாட்டோம். இருள் இல்லை என்றால் வெளிச்சத்திற்கு மதிப்பில்லை. நஷ்டங்களை அனுபவிக்காமல் நன்மைகளை அனுபவிக்க முடியாது. அசாந்தியே நிலையான சாந்தியை உணரும் வழியைத் தேடத் தூண்டுகிறது. தியாகத்தினால் மட்டுமே இறவாநிலையை அடைய முடியும் என்று உபநிடதங்கள் பறைசாற்றுகின்றன. தியாகத்தைக் கற்றுக்கொண்டு நிலையான சாந்தி சந்தோஷத்தின் ரகசியத்தைக் கண்டறியுங்கள்! (தெய்வீக அருளுரை, ஏப்ரல் 06, 1983)