சத்யம், தானம், தவம், தியாகம், சிநேகம், தூய்மை, நேர்மை, கல்வி, குரு சேவை ஆகிய ஒன்பது ரத்தினங்களே ஒரு ஆன்மீக சாதகர் போற்றிப் பாதுகாக்க வேண்டியவை. சத்திய சீலமான ஒரு நிலையில் தர்மம், சாந்தி, ப்ரேமை, அகிம்சை ஆகியவையும் பொதிந்துள்ளன. அடிப்படை உண்மை ஒன்றுதான், ஆனால் ரிஷிகள் அதை அநேக நாமங்களால் அழைத்துள்ளனர். சத்தியத்தைப் பற்றிக்கொண்டிருப்பதை விடாமலும், அதை மீறாமலும் வாழும் மனிதனே இலட்சிய மனிதனாவான். அவனுடைய வாழ்க்கையே உண்மையான வாழ்க்கையாகும். சத்தியம் என்பது யாரோ ஒருவருக்காக ஏற்பட்டதல்ல. அது தேச, கால, பாத்திரங்களுக்கு அப்பாற்பட்டதாகும். அனைத்து தேசங்களுக்கும், அனைத்து காலங்களுக்கும், அனைவருக்கும் இது உயிர்மூச்சு போன்றதாகும். மனிதர்களின் பிதாமகரான மனு, சத்தியத்தை பரிசோதித்து, பரிசீலித்து, அனுபவித்து, தன்னுடைய சந்ததியரான மனித குலத்திற்கு அருளிய ஒரு மஹா வரப்பிரசாதமாகும் இந்தக் கூற்று: ‘சத்யம் ப்ரூயாத், ப்ரியம் ப்ரூயாத், ந ப்ரூயாத் சத்யமப்ரியம்’ - அதாவது, சத்தியத்தையே பேச வேண்டும், மனதிற்கு இதம் தருவனவற்றையே பேச வேண்டும்; இதமளிக்காத உண்மைகளை என்றுமே பேசக்கூடாது. இதமளிக்கலாம் என்பதற்காக அசத்தியத்தைப் பேசக் கூடாது; அதே நேரத்தில், இதம் தரவல்லாத உண்மையையும் பேசக்கூடாது. (தெய்வீக அருளுரை, நவம்பர்22, 1985)