கூட்டுப் பிரார்த்தனை பயனுள்ள அதிர்வுகளை உண்டாக்குகின்றன. ஏங்கும் இதயங்கள் அனைத்தும் பெருங்கூட்டமாகக் கூடி இறைவனைத் தொழும்போது பேரானந்தம் கிட்டும் என இஸ்லாம் உறுதி அளிக்கிறது. மசூதியில் அனைவரும் ஒன்றுசேர்ந்து தொழுகையில் ஈடுபடுகிறார்கள். முழங்கால்களை மடித்து, வரிசையாக அமர்ந்து, அவர்களது நெற்றிகளும் உள்ளங்கைகளும் தரையைத் தொடுமளவிற்கு குனிந்து வணங்கி இறைவனின் சங்கல்பத்திற்கு பணிகிறார்கள். தவறான புரிதல், முரண்பாடு, பகைமை ஆகியவை அந்தச் சூழ்நிலையின் அமைதியைக் குலைக்கக் கூடாது. பல்வேறு மனங்களில் பல்வேறு விதமாக வெளிப்படும் இறைவனுக்கான தூண்டுதலான அநேகத்துவத்தில் ஏகத்துவமான இறைவன் ஒருவனையே இஸ்லாம் வலியுறுத்திச் சொல்கிறது. ஒற்றுமையே ஒவ்வொரு மதத்தின் அடிப்படை போதனையாகும். ஒற்றுமையின் மீதான நம்பிக்கையே தலையாயதாகும். அது இல்லாமல், எந்த நம்பிக்கையோ, நடத்தையோ ஒரு மதமாக இருக்க முடியாது. இறைவன் ஒருவனே; அவனைப் போற்றும் எல்லா மதங்களின் போதனைகள் யாவும் அன்பு, இரக்கம், சகிப்புத்தன்மை மற்றும் பச்சாதாபம் ஆகியவற்றின் மீதே அமைந்துள்ளன. இதில் வருத்தத்துக்குரிய விஷயம் என்னவென்றால், இஸ்லாமியர்களோ, இந்துக்களோ அல்லது வேறெந்த மதத்தினரோ, எவரும் அன்றாட வாழ்க்கையில் இந்த நற்பண்புகளைக் கடைப்பிடிப்பதேயில்லை. (தெய்வீக அருளுரை, ஜூலை 12, 1983)