பக்தி என்பது சந்தர்ப்பத்திற்கு ஏற்றாற்போல் அணிந்து கொண்டு, பின்னர் கழற்றி வைத்துவிடும் சீருடை அல்ல. பணியில் இருக்கும் போது காவல்துறையினர் சீருடை அணிந்து, கொடிகளுடனும் பதக்கங்களுடனும் இருப்பார்கள்; அவர்கள் தங்கள் பணி நேரம் முடிந்து வீட்டிற்கு வந்ததும், அதைக் கழற்றி வைத்துவிட்டு மற்ற ஆடைகளை அணிந்து கொள்வார்கள். பக்தி என்பது ஒரு குறிப்பிட்ட நேரத்தில் மட்டுமே தோன்றி, நீங்கள் இயல்பு நிலைக்குத் திரும்பியவுடன் போய்விடுவதல்ல. இது தொடர்ச்சியானது, மனதின் நிலையான நிலை, உறுதியான அணுகுமுறை, தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டு தீவிர கவனத்துடன் கடைப்பிடிக்கப்படும் ஓர் வழியாகும். இன்று மனிதன் காலையில் யோகாவை செய்கிறான், பகலில் போகத்தில் திளைக்கிறான், இரவில் ரோகத்தில் உழலுகிறான்! பக்தி என்பது ஒவ்வொரு நாளும் குறிப்பிட்ட காலத்தில் மட்டுமே செய்யப்பட்டு, பிற கவர்ச்சியான ஈர்ப்புகளால் ஒதுக்கப்பட்டு விடக்கூடாது. பக்தி என்பது மனதின் நிலையான, தொடர்ச்சியான ஒரு மனப்பாங்கும், சிந்தனைப் பழக்கமும், வாழ்க்கை முறையுமாகும். அவமரியாதை, துயரம், வேதனை, இழப்பு, சுகம், செழிப்பு, அதிகாரம், ஆடம்பரம் போன்ற எந்த நிலையிலும் மாறா உள்ளத்துடன் பக்தி பின்பற்றப்பட வேண்டும். (தெய்வீக அருளுரை,ஜூலை08, 1968)