ஒவ்வொருள்ளும் உறையும் ஆத்மசக்தியால் மட்டுமே உலகைக் காப்பாற்ற முடியும்; தனிமனித ஆன்மிக சாதனையாலும், ப்ரேமை, தூய்மை, சேவை ஆகியவற்றால் கிடைக்கும் இறையருளாலும் இச்சக்தியை வெளிக்கொணர்ந்து பயன்படுத்த வேண்டும். இவை இரண்டும் இல்லாவிட்டால் அழிவு நிச்சயம்; அது தவிர்க்க முடியாதது. ப்ரேமை என்பது இந்நாளில் அரிதாகிவிட்டது! வீட்டில் தந்தைக்கும் மகனுக்கும், கணவன் மனைவிக்கும், சகோதரர்களுக்கு இடையேயேயும் ப்ரேமை என்பதே இல்லை. எல்லாவற்றிலும் ஒரே ஆத்மாதான் உறைந்துள்ளது என்பதன் அடிப்படையில், ப்ரேமையே உலகின் பிரச்சினைகளை தீர்க்கமுடியும் என்பதை உங்கள் நடத்தையாலும் அணுகுமுறையாலும் நீங்கள் எடுத்துக்காட்ட வேண்டும். வாழ்க்கை மிகவும் செயற்கையாகிவிட்டது. அடுத்த அடி எடுத்துவைத்தால் தங்களுக்கு என்ன நடக்குமோ என்ற இனம் புரியாத பயத்துடன் மனிதர்கள் நடமாடிக்கொண்டிருக்கின்றனர். அவர்களை நேர்வழியில் இட்டுச் செல்லும் ஒளிவிளக்குகளாக உங்களை தயாராக்கிக் கொள்ளுங்கள். ப்ரேம ஜோதிகளாக விளங்குங்கள். அனைத்தும் அதில் அடக்கமே. பின்னர் ஜபமோ, தவமோ அவசியமில்லை. ப்ரேமையும், தெய்வீகத் திருவடிவங்களான மற்றவர்களுக்கு ஆற்றும் சேவையும், உங்களுக்கு இறையருளைப் பெற்றுத் தரும். எனவே, ப்ரேமையை உங்கள் இதயத்தில் பிரதிஷ்டை செய்து, அதை வளர்த்து, ப்ரபஞ்சமயமானதாகவும், சுயநலமற்றதாகவும் ஆக்குவோம் என இன்றே உறுதி பூணுங்கள். ப்ரேமஸ்வரூபங்களாக ஆகிவிடுங்கள். (தெய்வீக அருளுரை, நவம்பர்20, 1970)