ஒருவரின் இதயம் மற்றும் இரத்த நாளங்கள் வழியாக, அவரது உயிரோட்டம் துடித்துக் கொண்டிருக்கிறது. இந்தத் துடிப்பு எப்போதாவது முடிவுக்கு வந்துவிடும். உண்மையில் பிறப்பைத் தொடர்ந்து இறப்பு, மீண்டும் பிறப்பினால் இறப்பு என்று போய்க்கொண்டே இருக்கிறது. இந்த வாழ்க்கையின் ரகசியத்தை நாம் புரிந்து கொள்ள முயற்சிக்க வேண்டும். ஆற்றில் நீந்தி முன்னேறிச் செல்லும் மனிதனைப் போல நாமும் கடந்த கால அனுபவங்களை மறந்து முன்னோக்கி நீந்திச் செல்லவேண்டும். நீச்சலடிப்பவர் தனக்கு முன்னால் இருக்கும் தண்ணீரைப் பின்னால் தள்ளினால் தான் அவர் முன்னேறிச் செல்ல முடியும். தனக்கு முன்னால் இருக்கும் தண்ணீரைப் பின்னால் தள்ளாவிட்டால் அவர் இருக்கும் இடத்திலேயே இருப்பார். இந்த உதாரணத்தைப் போல, மனிதன் தான் வாழ்க்கையில் பெற்ற அனுபவத்தை பின்னால் தள்ளி ஒதுக்கிவிட முயன்றால் தான் அவன் முன்னேற முடியும். அத்தகைய வழியை மனிதன் பின்பற்றினால், வாழ்க்கையில் கோபத்திற்கு இடமிருக்காது, பொறாமைக்கு இடமிருக்காது, அவனது வாழ்க்கை இனிமையாக நகரும். (பிருந்தாவனில் கோடை மழை, 1977, அத்தியாயம் 17)