சாந்தியோ அல்லது அதைத் தரும் பக்தியோ, வேறு ஒருவர் மூலம் வருவதல்ல; ஒவ்வொருவரும் அதைத் தங்களுள்ளேயே உருவாக்கி வளர்த்துக் கொள்ள வேண்டும். இருந்தாலும், அனைத்திற்கும் ஆதாரமான இறையருளும் கூட இருக்க வேண்டும். அதில்லாமல் எதுவும் கிடைக்காது. உபநிஷதங்களில் கூறப்பட்டுள்ளதைப் போல, ‘யமேவ வ்ருனுதே தேன லப்யஹ’ - அதாவது ‘இது இறைவன் ஏற்பாடு செய்தவருக்கே கிட்டும்’. இங்கு, இறைவன் ஏற்பாடு செய்தவருக்கே இது கிடைக்கும் என்றால், ஆன்மிக சாதனைகளால் என்ன பயன் என ஆன்மிக சாதகருக்கு சந்தேகம் வரக்கூடும். பக்தியுடன் இறைவனை நினைந்திருப்பவர் எப்படிப்பட்ட முன்வினைப் பயன்களையும், தற்போதைய கர்மவினைகளையும் கடந்து செல்ல முடியும். இறைவனுடைய அனுக்கிரஹத்திற்குப் பாத்திரமாகி, அடைவதற்கரிய பேரானந்தத்தைக் கூட அடைய முடியும். ஆன்மிக சாதனையால் என்ன பயன் என்ற சந்தேகமே தேவையற்றது. சாதனை ஒருபோதும் பலனளிக்காமல் போகாது. அந்த நம்பிக்கையைத் திடமாகப் பற்றிக் கொண்டிருங்கள். அசைக்கமுடியாத பக்தி கொண்டவருக்கு, தெய்வ அனுக்கிரஹம் கிடைப்பதில் ஆச்சரியம் எதுவும் இல்லை. இதற்கு கஜேந்திரனின் கதையே ஆதாரம். (பிரசாந்தி வாஹினி, அத்தியாயம்-5)