ஞானியினுடைய பக்தி ‘ஏகபக்தி’ அதாவது ஒருமுகத்தன்மையானது, மற்றவர்களுடைய பக்தி அநேகபக்தி, அதாவது பலவித பொருட்களின் மீதானது; மற்றவர்கள் அவர்கள் விரும்பும் பொருட்கள் அல்லது நிலைகள் ஆகியவற்றின் மீது பற்றுதல் வைத்து, அவற்றை அடைவதற்காக இறைவனிடம் பக்தி செலுத்துபவர்கள். அவர்கள் இறைவன் மீது மட்டுமல்லாது, பொருட்களாலான உலகின் மீதும் பக்தி கொண்டவர்கள். ஞானிகள் இறைவனைத் தவிர வேறெதையும் ஏறெடுத்தும் பார்க்க மாட்டார்கள். அப்படியே பார்த்தாலும், அவர்கள் பார்ப்பதெல்லாம் இறைவனாகவே தோன்றும். அதனால்தான் பரமாத்மா, ஞானியே தனக்கு மிகவும் பிரியமானவர் என்று கூறுகிறார். இறைவனுக்கு அனைவரும் சமமானவர்களே ஆயினும், பரமாத்மாவுக்கு தன் சன்னிதியை அடைந்தவர்களின் மீதுள்ள ப்ரேமை ப்ரத்யக்ஷமாக வெளிப்படுவதை அனுபவபூர்வமாக உணரலாம். எனவே, ஞானி இறைவனுக்கு மிக அருகாமையில் இருப்பதால், மிகப் பிரியமானவரும் ஆவார். நீங்கள் குளிரால் நடுங்கும்போது, உங்களுக்கு இதமளிப்பது நெருப்பின் இயல்பான குணமே. ஆனால், அருகில் இல்லாமல் வெகுதூரத்தில் தள்ளி அமர்ந்திருந்தால், அது உங்களுக்கு எப்படி இதமளித்து உதவ முடியும்? அதேபோல, உலகியலான துன்பங்கள் எனும் குளிரிலிருந்து விடுபட விழைபவர்கள், இறை அனுக்ரஹத்தால் பெறக்கூடிய ஞானாக்னியை வேண்டி, இறைவனுக்கு ப்ரியமானவர்களாக அவரருகில் இருக்க வேண்டும். (கீதா வாஹினி, அத்தியாயம்-13)