இந்தியப் பண்பாட்டின் சிறப்பு அம்சம் என்னவெனில், இங்குள்ள நடை, உடை, பாவனை, மொழி, இலக்கியம், வாழ்க்கை முறை, இலட்சியங்கள் மற்றும் அமைப்புகள் ஆகிய அனைத்தும் மனிதனின் ஆன்மிக முன்னேற்றத்திற்கு இசைவாக இருப்பதுடன், உடலை விட ஆத்மா மேன்மையானது, ஸ்தூலத்தை விட சூட்சுமம் மேன்மையானது என்பதையும் வலியுறுத்துகின்றன. அனைத்தும் அந்த உன்னதமான பணிக்கு ஒத்துழைப்பதற்காக நிர்ணயிக்கப்பட்டவை. இந்த உடல் போஷிக்கப்பட்டு நோய் நொடியின்றி வைத்திருக்கப்பட வேண்டும். எதற்காக? அது ஆன்மிக சாதனைக்கு ஏற்றதாய் இருக்குமென்பதற்காக. ஆன்மிக சாதனை எதற்காக? ஒருவர் தன்னைப் பற்றிய சத்தியத்தை உணர்ந்து கொள்வதற்காக. ஸ்தூலத்திற்கு சூட்சுமமே ஆதாரம்; தெய்வீகமே மனிதனுக்கு ஆதாரம். இந்தியப் பண்பாடு உங்கள் பார்வையை இந்த ஆதாரத்தை நோக்கி திருப்புகிறதே அன்றி, அதன் மேல் கட்டமைக்கப்பட்டவையின் மீது அல்ல. நீண்ட காலமாக இந்தக் கண்ணோட்டம் தான் ஒவ்வொரு இந்தியனின் இயல்பான கண்ணோட்டமாக இருந்தது; அது தானாகவே இருந்ததுமாகும். இதை, தாயின் மடியிலிருந்து, வயலில் இருக்கும் தந்தையிடமிருந்து, பள்ளி ஆசிரியரிடமிருந்து, அண்டை வீட்டார், உற்றார், உறவினர், முதியோர், இளையோர் மற்றும் நம்மைச் சுற்றியுள்ளோர் செய்தவை, எழுதியவை, பேசியவை ஆகிய எல்லாவற்றிடமிருந்தும் அறிந்து கொண்டதாகும். (தெய்வீக அருளுரை, பிப்ரவரி 20, 1964)