நீங்கள் ஒரு புனிதத்தலத்தை அடையும்போது, புனிதமான சிந்தனைகளுக்கே இடமளியுங்கள். மருத்துவரைப் பார்க்கும்போது, உங்கள் நோய் நினைவுக்கு வருகிறது; நீங்கள் ஒரு வழக்கறிஞரைப் பார்க்கும்போது, சில சொத்துப் பிரச்சினை அல்லது தனிப்பட்ட விரோதம் குறித்து அவரிடம் ஆலோசனை கேட்க விரும்புகிறீர்கள்; நீங்கள் ஒரு கோவிலைப் பார்க்கும்போது, பிரபஞ்சத்தையே இயக்கும் சக்தி உங்களுக்கு நினைவிற்கு வருகிறது. உங்கள் யாத்திரை பொழுதுபோக்கிற்காக அல்ல, மாறாக உங்கள் பகுத்தறிவைப் பயன்படுத்துவதற்காக இருக்க வேண்டும் (வினோத-பிரயாணம் அல்ல, விவேக-பிரயாணம்). உல்லாசப்பயணம் செல்வதற்கு இத்தகைய தீர்த்த யாத்திரைகளைப் பயன்படுத்தாதீர்கள்; நீங்கள் செல்லும் நகரங்களின் கடைகளில் உள்ள பாத்திரங்கள், ஆடைகள் மற்றும் அரிய பொருட்களை வாங்க முற்படாதீர்கள்; புனித அனுபவங்களால் உங்கள் மனதை நிரப்ப வேண்டியதன் அவசியத்தில் அதிக கவனம் செலுத்துங்கள்; யாத்திரை முடிந்து திரும்பிச் சென்றபின் உங்களுடைய இல்லங்களின் அமைதியான சூழ்நிலையில் இவற்றை உங்கள் மனதில் அசைபோட ஏதுவாக இருக்கும். நீங்கள் ஒரு புனிதத்தலத்தில் (க்ஷேத்ரம்) இருக்கும்போது, அந்தத் தலத்தில் குடிகொண்டிருக்கும் இறைவனை (க்ஷேத்ரக்ஞன்) எண்ணுங்கள். நீங்கள் செல்லும் இடங்களில் தீய பழக்கங்கள் ஒருவேளை இருந்தால் அவற்றிற்கு ஆளாக வேண்டாம். நல்லோரின் சேர்க்கையை நாடுங்கள், புனிதமானவர்கள் மற்றும் புனிதப்படுத்தக்கூடியவையுடன் பழகுங்கள். அதற்காகத்தான் நீங்கள் இவ்வளவு தூரம் வந்துள்ளீர்கள். (தெய்வீக அருளுரை, ஜனவரி 14, 1962)