ஸ்ரீராமர் ஒவ்வொருவருள்ளும் உறைபவர். இந்த ஆத்மாராமர் ஒவ்வொருவரிடமுள்ள ஆனந்தத்தின் மூலாதாரமாக விளங்குகிறார். அந்த அகஊற்றிலிருந்து பொங்கி எழும் அவரது அருளாசிகள், சாந்தி சந்தோஷங்களை அளிக்கும். மனிதகுலத்தை அன்பு மற்றும் ஒற்றுமையினால் ஒன்றிணைத்து வைக்கும் அனைத்து நல்லொழுக்கக் கோட்பாடுகளின் தர்மஸ்வரூபம் அவரே. ஸ்ரீராமரின் கதையான ‘இராமாயணம்’ நமக்கு இரு பாடங்களைப் புகட்டுகிறது – ஒன்று - பற்றின்மையின் மதிப்பு, இரண்டு - ஒவ்வொரு ஜீவராசியில் உறையும் தெய்வத்தை அறிந்துகொள்வதன் அவசியம், ஆகியவை. இறை நம்பிக்கையும் உலகியலான தேடலில் பற்றின்மையும் மானிடரின் மோக்ஷத்திற்கான திறவுகோல்களாகும். காமத்தை கைவிட்டால் ராமனை நீங்கள் அடைவீர்கள். வனவாசத்தின்போது ஸ்ரீராமருடன் இருப்பதற்காக அயோத்தியின் அனைத்து சுகங்களையும் அன்னை சீதை விட்டுவிட்டார். ஆனால் பொன்மானின் மீது தனது ஏக்கப் பார்வையை வீசி அதற்காக ஆசைப்பட்டதால் ஸ்ரீராமரின் அருகாமையை இழந்தார். பற்றின்மை ஆனந்தத்தைத் தருகிறது; பற்றுதல் துக்கத்தைத் தருகிறது. உலகத்தில் இருங்கள், ஆனால் அதனுடையதாக இருக்காதீர்கள். (ராமகதா ரஸவாஹினி)