இந்நாளில் மக்கள் மகிழ்ச்சியாக வாழ விரும்புகிறார்களே அன்றி, இலட்சிய வாழ்க்கை நடத்துவதில்லை. உதாரணமாக, குழந்தைகளுக்கு பெற்றோர்கள் ஒரு நல்ல முன்னுதாரணமாக இருப்பதில்லை. இந்த நவீன யுகத்தில், குழந்தைகளுக்கு தந்தை சரியாக அறிவுறுத்துவதில்லை; குழந்தைகளும் தாயின் சொல்படி கேட்பதில்லை. பெரும்பாலான தந்தைமார்கள் திருதராஷ்டிரனைப் போல நடந்து கொள்கிறார்கள். சில நல்ல குழந்தைகள் ஒரு பக்திமயமான வாழ்க்கை நடத்தினால், அவர்களது தந்தையர்கள், “உங்களுக்கு என்ன பைத்தியம் பிடித்துவிட்டதா? பஜனை அல்லது சமூக சேவையில் எல்லாம் பங்கு கொள்ளாதீர்கள்” என்று அதட்டுகிறார்கள். இப்படி நடந்துகொள்ளும் பெற்றோர்கள், ஹரியை வழிபட்ட பிரஹலாதனைச் சகித்துக் கொள்ள இயலாத ஹிரண்யகசிபுவைப் போன்றவர்களே. இந்நாளில், திருதராஷ்டிரன் மற்றும் ஹிரண்யகசிபுவைப் போன்று பல பெற்றோர்கள் இருக்கிறார்கள்; ஆனால், வெகு சிலரே தங்களது குழந்தைகள் தர்மத்தைப் பற்றி ஒழுகுவதற்கு ஊக்கமளிக்கிறார்கள். அறிவொளியூட்டும் இலக்கியங்களான ராமாயணம், மஹாபாரதம் மற்றும் பாகவதம் போன்றவற்றை இன்றைய குழந்தைகள் ரசிப்பதில்லை. அவர்கள் கீழ்த்தரமானவற்றைப் படிப்பதில் தங்களது நேரத்தை செலவிடுகிறார்கள். பெற்றோர்கள் தங்களது குழந்தைகள் தீய புத்தகங்களைப் படிக்காமல் பார்த்துக் கொள்ள வேண்டும். நாடு மேன்மையடைய வேண்டுமானால், அதற்கான முன்னேற்றம் பெற்றோர்களிடமிருந்து துவங்க வேண்டும். (தெய்வீக அருளுரை, நவம்பர் 19, 1995)