நான் அடிக்கடி இளம் கல்லூரி மாணவர்களிடம், அவர்கள் ஒரு படத்தை இறைவனாக வழிபடலாம், ஆனால் இறைவனை ஒரு படமாக வழிபடக்கூடாது என்று கூறுவதுண்டு. ஒரு செதுக்கப்பட்ட கற்சிலை அல்லது ஒரு மரவிக்கிரஹம் இறைவனே என்ற கருத்தை அவர்கள் ஏற்றுக்கொள்ளலாம். ஏனெனில், அவ்வாறு செய்வதில் அவர்கள் அந்தப் பொருளை அந்த உயர்ந்த நிலைக்கு மேம்படுத்தி விடுகிறார்கள். ஆனால், இறைவனை ஒரு காகிதம், மரம் அல்லது கல்லின் நிலைக்கு தரம்தாழ்த்தி விடக்கூடாது என்றும் அவர்களை நான் எச்சரிக்கிறேன். நிச்சயமாக, பிரபஞ்சத்தின் ஒவ்வொரு அணுவிலும், உயிரணுவிலும் இறைவன் இருக்கிறான்; உங்களால் அவனை அவ்வண்ணம் அடையாளம் கண்டு போற்ற முடிந்தால், நீங்கள் உண்மையில் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டவர்களே. உங்களுள் இருக்கும் தெய்வீகப்பொறியான ஆத்மாதான் நீங்கள் என்ற நம்பிக்கையில் உறுதியாக இருங்கள்; அதன்பின், வெற்றியால் பெருமிதமடையாத அல்லது தோல்வியால் துவண்டுவிடாத மாவீரர்களாக உலகில் நடைபோடுங்கள். மனிதர்களை இறைவனை நோக்கித் திருப்புவது என் நோக்கமல்ல; ஏனென்றால், அவர்களுக்குள் இறைவன் ஏற்கனவே குடிகொண்டுள்ளான். அவனை நோக்கிச் செல்லவோ அல்லது உங்களுக்கு வெளியே எங்கிருந்தோ இருந்து வரும்படி அவனை அழைக்கவோ தேவையில்லை. உங்களுடைய அகஉந்துசக்தியாக (அந்தர்யாமி) அவனை உணருங்கள் - அது போதும். (தெய்வீக அருளுரை, மார்ச் 22, 1973)