வெளித்தோற்றத்திற்கு, பாலகிருஷ்ணரின் விளையாட்டுக்களை வர்ணிக்கும் ஸ்லோகங்கள், புறநிலை விஷயங்களைப் படம் பிடித்துக் காட்டுவதை போலத் தோன்றலாம், ஆனால் அவற்றில் அகநிலை சார்ந்த ஆழ்ந்த பொருள் இருக்கிறது. நீங்கள் அகநிலை உணர்வான பக்தியெனும் தீபத்தை ஏற்றுவதற்கு புறநிலைப் படத்தை சுடராகப் பயன்படுத்த வேண்டும். உதாரணமாக, குழந்தை கிருஷ்ணர், தயிர்க்குடத்தை கவிழ்த்துவிட்டு வெண்ணெய் உருண்டையை எடுத்துக்கொண்டு ஓடுவதாகவும், தயிரில் தோய்ந்த பாதச்சுவடுகள் தரையில் பதிந்திருந்ததை வைத்து அவர் ஒளிந்துகொண்டிருந்த இடத்தை அன்னை யசோதா கண்டுபிடித்ததாகவும் ஒரு வர்ணனை இருக்கிறது. இறைவன் கவர்ந்து செல்லும் வெண்ணெய், மனதை விவேகத்தால் கடைந்த பின் கிடைக்கும் முடிவான பொருளான யோகம் எனும் பலனைக் குறிக்கிறது. இறைவன் அதை உண்பதை மிகவும் விரும்புகிறான்; அதை எடுத்துக்கொண்டு மெய்யுணர்வின் ஏகாந்த நிலைக்குள் சென்று விடுகிறான். நாமும் கூட, பழக்கிய கண்களால் முனைப்பாக தேடுவோமேயானால், எங்கும் காணப்படும் இறைவனுடைய திருப்பாதச்சுவடுகளின் மூலம் அவனை கண்டுபிடிக்க முடியும். எங்கெல்லாம் அழகு, ஒழுக்கம், பணிவு, நீதி, சத்தியம், ப்ரேமை மற்றும் சாந்தி ஆகியவை இருக்கிறதோ அங்கெல்லாம் நீங்கள் அவனுடைய திருப்பாதச்சுவடுகளைக் காண முடியும். இறைவனுடைய திருப்பாதச் சுவடுகளைக் கண்டுபிடிப்பதற்கு கண்களுக்குப் பயிற்சி அளிக்கப்பட வேண்டும்; இவ்வாறுதான் மனம் வெல்லப்பட வேண்டும். (தெய்வீக அருளுரை, அக்டோபர் 25, 1966)