முதலில், ஒருவர் சாந்தி சந்தோஷங்களைப் பற்றி அறியும் முறையை கற்க வேண்டும். இவை புறத்திலுள்ள அல்லது கண்களுக்குப் புலப்படும் பொருட்களால் ஆன உலகத்தை சார்ந்து இருப்பதில்லை. எனவே, இந்த விஷயங்களைப் பற்றிக் கவலைப்படுவதிலோ அல்லது விவாதிப்பதிலோ எந்தப் பயனும் இல்லை. நீங்கள் ஆத்மாவிலும், ஆத்மாவின் இயல்பை தியானிப்பதிலும் - அதாவது உண்மையான "நான்" என்பதில் தஞ்சம் அடைய வேண்டும். பொருட்களாலான இந்த உலகம் ஆத்மாவின் மகத்துவத்தின் மூலம் தான் ஒளிர்கின்றது. உடல் அமரத்துவத்துடன் இனம் கண்டுகொள்ளத் தகுதியற்றது; இது வெறும் ஜடப்பொருளே தவிர சிறப்பாக வேறு எதுவுமில்லை. "நான்" என்ற சொல்லால் குறிப்பிடப்படும் பொருள் நீங்கள் அல்ல. இரண்டாவது என்ற ஒன்று இல்லாத அந்த ஒன்றே நீங்கள். உடல் மாற்றத்திற்கு உட்பட்டது, அது நிலையற்றதும் நலிவடையக்கூடியதும் ஆகும். அது எப்படி ஆத்மாவாக இருக்க முடியும்? இருக்க முடியாது, ஆத்மா ஒன்றே ஒன்று தான். அது மற்றொன்றுடன் இணைந்து இருக்க முடியாது. ஒவ்வொரு ஆன்மிக சாதகரும், ஏன் உண்மையில் ஒவ்வொருவரும் இதை உணர்ந்தால் மட்டுமே, அந்த சமத்துவம், சமநிலை மற்றும் உற்சாகத்தை பூமியில் நிலைநாட்ட முடியும். எனவே, ஆத்மதத்துவத்தை தியானம் செய்யுங்கள். காணப்படுபவையை ஒதுக்கி விட்டு, காண்பவரின் மீது கவனம் செலுத்துங்கள். அது சத்தியத்தை ஒளிரச் செய்யும். (பிரசாந்தி வாஹினி, அத்தியாயம்-22)