இன்று உலகில் குழப்பம், வன்முறை மற்றும் போராட்டம் போன்றவற்றை நாம் காண்கிறோம். உலகம், பல வியாதிகளால் பீடிக்கப்பட்ட ஒரு நோயாளியைப் போல இருக்கிறது. இந்த வியாதிகளுக்கெல்லாம் நிவாரணம் எது? மனிதன் தனது சுயநலம், பேராசை மற்றும் பிற தீய குணங்களை விடுத்து, அவனது மிருக இயல்பிலிருந்து மேலே உயர வேண்டும். அவன் தூய்மையைப் பெறுவதற்கு ஈகையை (Charity) (சுயநலமின்மை) வளர்த்துக்கொள்ள வேண்டும். இதயத்தூய்மையினால் (Purity) மனிதர்கள் ஒற்றுமையை (Unity) அடைய, அது அவர்களை தெய்வீகத்திற்கு (Divinity) இட்டுச் செல்லும். மனித வாழ்க்கை எனும் மாளிகையை இந்த நான்கு அடிப்படைகளின் மீது கட்ட வேண்டும். இந்த அடிப்படைக் குணங்களை வளர்ப்பதில், பெண்களின் பங்கு முக்கியமானது. அர்ப்பணிப்பு உணர்வு கொண்ட தாய்மார்களால் மட்டுமே தேசத்தின் சிறந்த எதிர்காலத்திற்காக பாடுபடக்கூடிய குழந்தைகளை நாட்டுக்கு அளிக்க முடியும். சத்தியம், தியாகம் மற்றும் சாந்தி ஆகியவை பெண்களின் மேன்மையான குணங்களாகும். பெண்கள், சமூகத்தின் தூய்மை மற்றும் நலனில் அக்கறை கொண்டவர்கள். நல்ல தாய்மார்கள், நல்ல மனைவியரை விட மிகவும் இன்றியமையாதவர்கள். ஒரு நல்ல மனைவி அவளுடைய கணவருக்கு மட்டுமே மதிப்பு வாய்ந்தவள். ஒரு நல்ல தாய், தேசத்தின் பொக்கிஷம்! (தெய்வீக அருளுரை, செப்டம்பர் 1983)