உண்மையான தியாகம் இரண்டு விஷயங்களை உள்ளடக்கியது: முதலாவது, இந்த வாழ்க்கையில் நமக்கு உள்ள பந்தத்தின் காரணத்தை உணருவது; இரண்டாவது, அந்தப் பந்தத்தைத் துண்டிப்பது. மனிதன், செல்வமும் குடும்பமும் அவனது பந்தங்கள் என்றும், அவற்றுடன் உள்ள தொடர்புகளைத் துண்டித்துவிடுவதன் மூலம் அவன் அனைத்தையும் தியாகம் செய்துவிட்டு, மோக்ஷத்தை அடைவதற்கான தகுதியைப் பெற்றுவிடலாம் என்றும் தவறாக எண்ணுகிறான். இவை எல்லாம் உண்மையான பந்தங்கள் அல்ல; தன்னை தனது உடலுடன் இனம் கண்டுகொள்ளும் அவனது அறியாமையே உண்மையான பந்தமாகும்! பலிச்சக்ரவர்த்தி செய்ததைப் போல இந்த பந்தத்தைத் துண்டித்துக் கொள்பவரே மோக்ஷத்தை அடைவார். பந்தத்தைத் துண்டிப்பதற்கு இதயத் தூய்மை அவசியம். சோப்பாலும், நீராலும் உடலைச் சுத்தப்படுத்திக்கொண்டு வாசனைப் பொருட்களை பூசிக்கொள்வதால் மனம் தூய்மை அடைவதில்லை. கலியுகத்தில் இறைநாமஸ்மரணையே ஒருவரது மனதை தூய்மைப்படுத்துவதற்கான சுலபமான வழியாகும்; பரிசுத்தமான மனதுடன் இறைவனை சரணாகதி அடைவதே, மோக்ஷத்தை அடைவதற்கான நிச்சயமான வழியாகும்! (தெய்வீக அருளுரை, செப்டம்பர் 4, 1979)