பேரின்பம் (ஆனந்தம்) என்பது, அனைவரின் உள்ளார்ந்த இயல்பாகும். ஆனால் பரிதாபம் என்னவென்றால், மனிதர்கள் அது எங்கு கிடைக்குமோ அதைத் தவிர எல்லா இடங்களிலும் அதைத் தேடிக்கொண்டு இருக்கிறார்கள். பேரின்பம், உயிரற்ற மற்றும் செயலற்ற ஒன்றல்ல. அது, அர்த்தமுள்ள வாழ்க்கையின் மற்றொரு பெயரே. சாந்தியின் அதிகாரத்தின் கீழ்தான் பேரின்பத்தின் ஆட்சி நிலவுகிறது. அது, அனைத்து செயல்பாடுகளுக்கான வரம்புகள் மற்றும் விதிகளை வகுத்தளிக்கிறது. எப்போதும் அலைந்து திரியும் மனம் அல்லது புறத்தில் செல்லும் புலன்கள் ஆகியவற்றால் பாதிக்கப்படாத அளவிற்கு அது நிலைகுலையாததாக ஆக்கப்பட வேண்டும். இயல்பான ஞான நிலையின் மூலம் மட்டுமே தனிப்பட்ட முறையில் அதனை அனுபவிக்க முடியும். அது மிகவும் விலைமதிப்புள்ள பொக்கிஷமாகும். இறப்பே இல்லாத, அழிக்கமுடியாத, மாற்றமே அடையாத அந்த ஒன்றை எவர் புரிந்து கொள்கிறாரோ அவரே சாந்தியை அனுபவிப்பரும், மரணமே இல்லாதவரும் ஆவார். சாந்தி, ஒரு கரைகளே இல்லாத கடலாகும்; உலகிற்கே ஒளியூட்டும் ஜோதியும் ஆகும். அதை அடைந்து விட்டால், அனைத்தையும் அடைந்தது போன்றதே. அது இக மற்றும் பர உலகத்தின் ஞானத்தை அளிக்கிறது. அது, மனித வாழ்க்கையின் பூரணத்துவமே ஆன பரப்ரம்மத்தைப் புரிந்து கொள்ளும் நிலைக்கு இட்டுச் செல்கிறது! ( பிரசாந்தி வாஹினி, அத்தியாயம்-3 )