சுயக்கட்டுப்பாடே வெற்றிகரமான வாழ்க்கைக்கான அடிப்படை அஸ்திவாரமாகும். அதன் மூலம் மட்டுமே ஒருவர் உண்மையான, நிரந்தரமான சாந்தியைப் பெற முடியும். சாந்தி இல்லையேல் சந்தோஷமில்லை. ஆத்மாவின் இயல்பு சாந்தியே. ஒரு தூய இதயத்தோடு மட்டுமே அது சேர்ந்து இருக்க முடியும்; அது ஒருபோதும் வேட்கைகள் நிறைந்த, பேராசை கொண்ட ஒரு இதயத்துடன் தொடர்புடையது அல்ல. சாந்தியே, யோகிகள், முனிவர்கள் மற்றும் ஆன்றோரின் தனிச் சின்னமாகும். சுயநலம் மற்றும் புலனாசை கொண்டோரிடமிருந்து அது விலகி ஓடிவிடும். இப்படிப்பட்ட மனிதர்களின் நட்பை அது வெறுக்கிறது. சாந்தி என்பது, ஆன்மிக முன்னேற்றமும், பேரானந்தத்துடன் இயல்பாகவே இணைந்து வரும் ஞானமும் நிறைந்ததாகும். உண்மையான சாந்தியை, புலனடக்கத்தின் மூலம் மட்டுமே பெற முடியும். பின்னர் அதனை பிரசாந்தி என்று அழைக்கலாம். அந்த நிலையின் அனுபவமே "பிரசாந்தியின் ஓடை" (பிரசாந்தி வாஹினி) ஆகும். அலைகள் போல ஆர்ப்பரிக்கும் மனக்கிளர்ச்சிகளை அமைதிப்படுத்துவதன் மூலமும், விருப்பு, வெறுப்பு, நேசம், த்வேஷம், துக்கம், சுகம், நம்பிக்கை, விரக்தி ஆகியவற்றின் சுழற்சி மற்றும் சுழல்களை சமன் செய்வதன் மூலமும், இந்த சாந்தி பெறப்பட்டு இடையூறுகள் இன்றி பராமரிக்கப்படுகிறது. (பிரசாந்தி வாஹினி, அத்தியாயம்-2)