ஸத்வ குணம் நிரம்பிய இதயமே பாற்கடலாகும். அதைக் கடைவைதற்காக வைக்கப்பட்டுள்ள மந்தர மலை எனும் ஒரு மத்து, உங்களது உண்மை நிலையாகவோ அல்லது அடைய வேண்டிய இலட்சியமாகவோ கொண்டு செய்யும் இடையறாத இறை தியானமே. கடைவதற்கான கயிறாகச் சுற்றி வைக்கப் பட்டு, கடையும் போது விஷ வாயுக்களைக் கக்கி, அதன் தலையைப் பிடித்திருக்கும் அசுரர்களை அச்சுறுத்தும் வாசுகி எனும் பாம்பு, புலன்களின் கூட்டமே. இந்தக் கயிறை நல்ல மற்றும் தீய உந்துதல்கள் பிடித்துக் கொண்டு, இரண்டுமே பலன்களை எதிர்பார்த்து, கடைவதில் போராடுகின்றன. நீங்கள் சிரத்தையாக அமரத்துவத்தின் இரகசியத்தை நாடுகிறீர்கள் என்று அறிந்தவுடனேயே, காப்பதற்காக, இறைவனே கூர்மாவதாரமாகத் தோன்றும் ஆமையே, இறைவனது அருளாகும். மனனத்தை (சிந்திப்பதை) சீர் குலைக்காமலும், அனைத்து ஆன்மிக சாதனைகளுக்கும் அதை ஒரு நிலையான அடிப்படையாக பணியாற்றுமாறும் பிடித்துக் கொண்டு, அவன் ஆமையைப் போல, அமைதியாக, எவரும் கவனிக்காதவாறு வருகிறான். மனதைக் கடையும் போது, பல பொருட்கள் வெளிப்படுகின்றன; ஆனால் அமரத்துவத்தின் உத்திரவாதம் அளிப்பவர் தோன்றுவதற்காகப் பொறுமையோடு காத்திருந்து, ஞானிகள் ஆர்வத்துடன் அதனைக் கைப்பற்றிக் கொள்வார்கள்.