மனிதனது கண்ணோட்டம், தாற்காலிகமான மற்றும் அழியக்கூடிய வெளிப்புறப் பொருட்கள் மற்றும் உலகியலான விஷயங்களோடு மட்டுமே இருந்து விடக் கூடாது. அவனது இதயத்தில் உறையும் பரிசுத்தமான மற்றும் புனிதமான தெய்வீக உள்ளுணர்வை காண்பதற்காகவே, மனிதனுக்கு இந்தக் கண்ணோட்டம் அளிக்கப் பட்டுள்ளது. சூரியனது வடக்கு நோக்கிய பயணத்தைக் குறிக்கும் உத்தராயண புண்ய காலமே இப்படிப்பட்ட அகக் கண்ணோட்டத்தை வளர்த்துக் கொள்வதற்கான தகுந்த சந்தர்ப்பமாகும். ஆன்மிக சாதகன் பரமாத்மாவை உணருவதற்கான ராஜ பாட்டை இதுவே. இந்த நாளிலிருந்து சூரியன் ஒரு சாந்தமான மற்றும் இனிமையான அம்சத்தை அணிந்திருப்பான். எனவே, இந்தக் கால கட்டத்தில் சூரியனது வடக்கு நோக்கிய பயணத்தை வெறுமனே உணருவது மட்டும் போதுமானதல்ல.பரிசுத்தமான , புனிதமான உள்ளுறையும் ஆத்மாவை நோக்கி கண்ணோட்டத்தைச் செலுத்துவதற்கான எல்லா முயற்சியையும் மேற்கொள்ள வேண்டும். புனிதமான சிந்தனைகளை மதிக்கவும், புனிதமான செயல்களை ஆற்றுவதற்கும் ஆன காலம் இதுவே. பண்டைய காலத்து முனிவர்களும், ரிஷிகளும் தங்களது புனிதப் பணிகளைத் தொடங்குவதற்கு, உத்தராயண புண்ய காலத்தின் வருகைக்காகக் காத்திருப்பார்களாம்.