தேனீ, தாமரையைச் சுற்றி வந்து, பின் அதில் அமர்ந்து,அதன் தேனைக் குடிக்கிறது. மயக்கமூட்டும் தேனைப் பருகும் போது, அது மௌனமாகவும், மன உறுதியுடனும், மனக்குவிப்புடனும், மற்ற அனைத்தையும் மறந்த நிலையிலும் இருக்கிறது. இறைவனது சன்னிதானத்தில் இருக்கும் போது, மனிதனும் கூட இவ்வாறே ஆகி விடுகிறான். தேனைக் குடிப்பது தொடங்கியவுடன், தேனீயின் ரீங்காரம் நின்று, அது அமைதியாகி விடுகிறது. தெய்வீக ரசத்தின் இனிமையைக் கண்டு கொள்ளும் வரையில் மட்டுமே, மனிதனும் கூட, பாடுகிறான், புகழ்கிறான், வாதம் செய்கிறான், தனது கருத்தை வலியுறுத்துகிறான். அந்த ரசமே ப்ரேம ரசமாகும். ப்ரேமை இருக்கும் இடத்தில், அச்சமோ, கவலையோ, சந்தேகமோ அசாந்தியோ இருக்க முடியாது. நீங்கள் அசாந்தியால் பீடிக்கப் பட்டிருக்கும் போது, உங்களது ப்ரேமை சுயநலத்தால் களங்கப் பட்டும், உங்களது ப்ரேமையில் சிறிதளவு அஹங்காரம் கலந்தும் இருக்கிறது என்பதை நீங்கள் உறுதியாக நம்பலாம். புலன்களே ஒருவரது கொடிய விரோதிகள் ஆவார்கள்; ஏனெனில் அவைகளே உங்களது கவனத்தை, உங்களது உள்ளார்ந்த ஆனந்த ஊற்றிலிருந்து இழுத்து அதை உங்களுக்கு வெளியே உள்ள பொருட்களின் மீது செலுத்துகின்றன. உங்களைத் திசை திருப்பும் சதிக்குப் பின்னால் அவைகளே இருக்கின்றன என்பதை நீங்கள் உறுதியாக நம்பும்போது, அவைகளுக்குத் தீனி போடுவதை நீங்கள் கண்டிப்பாக நிறுத்தி விடுவீர்கள்.