எப்போது ஒருவர், ஒரு குழுவில், தான் மட்டுமே நன்றாக பஜனை பாடமுடியும் எனத் தம்பட்டம் அடித்துக் கொள்கிறாரோ, இயல்பாகவே மற்றவர்கள், கோபம், பொறாமை, த்வேஷம், வன்மம் போன்ற தீங்கு விளைவிக்கும் பண்புகளை வளர்த்துக் கொண்டு விடுவார்கள். ப்ரேமை மட்டுமே, தற்பெருமையின் களைகளை இதயத்திலிருந்து வேரோடு பிடுங்கி எறிய வல்லதாகும். வெவ்வேறு வேடங்களில் தோன்றும் இறைவனின் பல ரூபங்களாகக் கருதி, அனைவரையும் நேசியுங்கள். ப்ரேமையற்ற ஒரு இதயம் கோவில் அற்ற ஒரு நகரம் போல இருண்ட ஒன்றாகும்.அனைத்து விதமான கர்வங்களிலும், ஆன்மிக கர்வமே மிகவும் விஷமயமானதாகும்; அதனால் பாதிக்கப்பட்ட ஒருவரை , அது கட்டுப்படுத்தி, அழிவிற்கு இட்டுச் செல்கிறது.கர்வத்தைப் பற்றி உஷாராக இருங்கள்; என்னுடைய தர்மஸ்தாபனம் அதாவது தர்மத்தை நிலை நாட்டுவது என்ற தெய்வீகப் பணியில் நீங்கள் கருவிகளே அன்றி வேறில்லை என்ற விழிப்புணர்வில் எப்போதும் இருங்கள். இப்படிப் பட்ட கருவிகளாக மேலும் மேலும் திறமை படைத்தவர்களாக இருக்க முயலுங்கள். கருவியைக் கையாளும் கரத்திற்கு அதை எப்படி மற்றும் எங்கு பயன்படுத்த வேண்டும் என்பது தெரியும். இதயத்தில் தர்மம் இருக்குமானால், குணநலனில் அழகு இருக்கும். குணநலனில் அழகு இருக்குமானால், இல்லத்தில் நல்லிணக்கம் இருக்கும்.