நீங்கள் உங்களையே பக்தர்கள் என்று கூறிக்கொள்கிறீர்கள், எனவே, பக்தியைப் பெற விழையும் மனிதர்களுக்கான தர்மத்தைப் பற்றிக் கூறப் போகிறேன். அவர்கள் தங்களைத் தாங்களே அவ்வாறு கூறிக்கொள்வதாலோ அல்லது மற்றவர்கள் அவர்களை அவ்வாறு அழைப்பதாலோ, எவரும் ஒரு பக்தராக ஆக முடியாது. எதையுமே தக்க வைத்துக் கொள்ளாத அர்ப்பணிப்பு உணர்வில் தான் பக்தி உள்ளது; அகந்தை மீதான ஒரு சிறு கீற்றளவு விருப்பம் கூட இருக்கக் கூடாது. இறைவனது ஆணை மட்டுமே முக்கியமானது; அவனது சங்கல்பம் மட்டுமே மேலோங்கி இருக்க வேண்டும். ஒரு குடிகாரனைப் போலவே, பக்தனுக்கும் மரியாதை அல்லது கண்ணியம், பெருமை அல்லது கர்வம் ஆகியவற்றின் உணர்வே கிடையாது. பக்தன் ஒரு குடிகாரன் (மத்தா), ஒரு பைத்தியக்காரன் (உன்மத்தா), இலட்சியத்திற்கு சம்பந்தமில்லாத அனைத்தைப் பற்றியும் அக்கறையே இல்லாதவன். பக்தன் என்பவன், பசி மற்றும் தாகத்தின் அழைப்பிற்கு செவி மடுக்காதவனாகவும், தர்க்கத்தில் தவறு இழைக்கிறவனாகவும், சந்தையில் கையாளும் போது தவறாகக் கணக்கிடுகிறவனாகவும் இருப்பான். மதுவின் போதை எனும் அறியாமையில் ஆழ்ந்து இருப்பவர்கள் உலக நிழல்களில் தடுமாறுகிறவர்களாக இருப்பார்கள்; அதே சமயம் ஞானம் எனும் அமுதத்தில் ஆழ்ந்து இருப்பவர்கள், தாங்களே அது என அவர்களே கண்டறிந்த பரப்ரம்மத்திலிருந்து பிறழ மாட்டார்கள் என நாரத முனிவர் கூறுகிறார்.

இந்த பிரபஞ்சத்தில், பிரார்த்தனை மட்டுமே வாழ்க்கையை சந்தோஷமானதாகவும், இசைவானதாகவும், வாழ உகந்ததாகவும் ஆக்குகிறது - பாபா