பலராமரும், ஸ்ரீகிருஷ்ணருமே தங்களது சொந்த உடல் நலனைப் பற்றிக் கவலைப்படாமல், அனைத்தையும் தியாகம் செய்பவர்களுக்கான உதாரணங்கள். அவர்கள் கடினமாக உழைப்பதற்கு விருப்பம் உள்ளவர்களாக இருந்தார்கள்; மேலும் சிரத்தையான கடின உழைப்பின் மூலம் வளமையைப் பெற முடியும் என்று எடுத்துக் காட்டினார்கள். பகவான் ஸ்ரீகிருஷ்ணர், அனைத்தும் அறிந்தவர், சர்வ வல்லமை பொருந்தியவர், மேலும் தெய்வீக அவதாரமானவர்; இருந்தாலும் அவர் அர்ஜூனனுக்கு ஒரு தேரோட்டியாகப் பணி புரிந்தார். ஸ்ரீகிருஷ்ணர், சமூக சேவையின் முக்கியத்துவத்தை உணர்ந்திருந்தார்; தனது சொந்த செயலாலும், மற்றவர்களுக்கு ஒரு உதாரணமாக இருந்ததன் மூலமும், அவர் பிறருக்கு சேவை செய்வது முக்கியமானது என எடுத்துக் காட்டினார். மஹாபாரதப் போர் முடிந்த பிறகு, குதிரைகளை நதிக்கு எடுத்துச் சென்று, அவைகளைக் குளிப்பாட்டி, அவற்றின் காயங்களைக் கவனித்து, அவற்றிற்கு மருந்துகளைத் தடவியவர்கள் இவர்கள். இவ்வாறு, கடின உழைப்பும், அனைத்து ஜீவராசிகளிடமும் கருணை காட்ட வேண்டியதும் அனைத்து மனிதர்களின் கடமை என அவர் நிரூபித்துக் காட்டினார்.