இறைவன் ப்ரேமையின் திருவுருவம்.அவனது இயல்பு ப்ரேமையே.அவனது ப்ரேமை பிரபஞ்சமனைத்தையும் ஊடுருவி உள்ளது.இந்த தெய்வீக ப்ரேமை ஒவ்வொருவருள்ளும் உள்ளது.பரிசுத்தமான ப்ரேமை வாக்கு மற்றும் மனதிற்கு அப்பாற்பட்டது (அனிர்வாசநீயம்- விவரிக்க முடியாதது) என வர்ணிக்கப் படுகிறது. தெய்வீக ப்ரேமையை, பாண்டித்யம், செல்வம் அல்லது உடல் வலிமையின் மூலம் பெற முடியாது. எவ்வாறு பிரகாசிக்கும் சூரியனை அதனது சொந்த வெளிச்சத்தின் மூலம் மட்டுமே காண முடிகிறதோ, ப்ரேமையின் திருவருவமான இறைவனை ப்ரேமையின் மூலமே பெற முடியும். தெய்வீக ப்ரேமையை விட விலை உயர்ந்தது இந்த உலகில் எதுவும் இல்லை. இறைவன் குணங்களுக்கு எல்லாம் அப்பாற்பட்டவன். எனவே, அவனது ப்ரேமையும் குணங்களுக்கு அப்பாற்பட்டதே (குணாதீத) ஆனால், மனித ப்ரேமை குணங்களால் ஆளப்படுவதால், அது விருப்பு, வெறுப்புக்களில் முடிகிறது. ஒரு வியாபார ஒப்பந்தம் போல,வெகுமதி அல்லது வருவாயின் எதிர்பார்ப்பின் அடிப்படையில் ப்ரேமை இருக்கக் கூடாது. தவணை முறையில் திரும்ப அளிக்கப் படும் ஒரு கடனைப் போன்று ப்ரேமை ஒரு வியாபாரப் பொருளல்ல. ஒரு தன்னிச்சையான அர்ப்பணிப்பான பரிசுத்த ப்ரேமை, ஒரு பரிசுத்தமான இதயத்திலிருந்து மட்டுமே தோன்ற முடியும்.