மனித குலத்தின் சிறந்த நலனைப் பேணுவதற்கு, நீங்கள் பிறருக்கு சேவை ஆற்ற வேண்டும் என்ற புனித உந்துதலையும், பிறருடன் பகிர்ந்து கொள்ளும் மனப்பாங்கினையும் வளர்த்துக் கொள்ள வேண்டும். ‘’ மனித சேவையே, இறைவனுக்கான சேவை (மானவ சேவையே மாதவ சேவை)’’ என்ற கிளிப்பிள்ளை போன்ற பேச்சு, அனைத்து மக்களுக்கும் கிடைப்பதில்லை; இந்தக் கோட்பாட்டை தம்பட்டம் அடிப்பவர்கள், எவருக்கு சேவை செய்ய வேண்டும் என்று விசாரிப்பதில்லை. அவர்கள் தங்கள் வயிற்றை நிரப்பிக் கொள்வதில் தான் குறியாக இருக்கிறார்கள்; இந்தக் நோக்கத்திற்காக, அவர்கள் தங்களது மனப்பாங்கை, அவர்களது சொந்த மக்களை முன்னேற்றுவதோடு நிறுத்திக் கொள்கிறார்கள். இவ்வாறு, அவர்கள் தாங்கள் கற்ற விலைமதிப்பற்ற கல்வியை வீணடிக்கிறார்கள். இறைவன் ஒவ்வொரு ஜீவராசியிலும், உணரக் கூடிய அளவு இருக்கிறான் என்ற உண்மையை ஒருவர் மறந்து விடுகிறார். எந்த ஜீவ ராசிக்கும் ஆற்றும் சேவை, இறைவனுக்கு ஆற்றும் சேவையே. படித்தவர்களின் முதன்மையான குறிக்கோள் இதுவாக இருக்க வேண்டும். ஒரு மனிதனே இறைவன் (நரனே, நாராயணன்). ஒவ்வொரு செயலும், இறைவனுக்கான சேவை என்ற நிலைக்கு உயர்த்தப் பட வேண்டும்.