இரவும், பகலும், தன்னையே அற்பமானவர், பலவீனமானவர் என்று கண்டனம் செய்து கொள்ளும் ஒருவரால், ஒரு போதும் எதையும் சாதிக்க முடியாது. ஒருவர் தன்னை துரதிருஷ்டசாலி மற்றும் மட்டமானவர் என்று எண்ணினால், அதனாலேயே அவர் துரதிருஷ்டசாலியாக ஆகி விடுவார். மாறாக, நீங்கள் இறைவனின் ஒரு ஒளிக்கதிர் மற்றும் தெய்வீகத்தையே உங்களது உண்மை நிலையாகக் கொண்டவர் என்ற விழிப்புணர்வை வளர்த்துக் கொண்டால், நீங்கள் உண்மையிலேயே தெய்வீகமாகி விடுவீர்கள்; உங்களுக்கு அனைத்து சக்திகளின் மீதும் மேலாண்மை கிடைத்து விடும். நீங்கள் எப்படி உணர்கிறீர்களோ அவ்வாறே ஆகி விடுவீர்கள் (யத் பாவம், தத் பவதி). நீங்கள் எப்படி உணருகிறீர்கள் என்பது தான் முக்கியம். உங்களது அனைத்தின் அடிப்படையும் அதுவே. ஆத்மாவின் மீது நம்பிக்கை வையுங்கள். அது இல்லாவிடில், நீங்கள் துன்மார்க்கம் மற்றும் தீயவற்றில் திளைத்திருக்கும் ஒரு அரக்கனின் நிலைக்குத் தாழ்த்தப் பட்டு விடுவீர்கள். உங்களது முன்னோர்கள் அந்த நம்பிக்கையின் மூலம் மட்டுமே, வளமை,சாந்தி, மற்றும் ஆனந்தத்தை சாதித்து, வெற்றிகரமாக தங்களது குறிக்கோள்களை அடைந்தார்கள். நம்பிக்கையே வாழ்வின் உயிர்மூச்சு என்பதால், அந்த நம்பிக்கையை நீங்கள் இழந்து விட்டால், நீங்கள் கண்டிப்பாக வீழ்ச்சி அடைவீர்கள் என்பதை நினைவில் கொள்ளுங்கள். ஆத்மாவின் மீதான நம்பிக்கை, தெய்வ (சிவ) தத்துவத்தின் வெளிப்பாடாகும். நம்பிக்கை ஒருவருக்கு எல்லா விதமான சக்தியையும் அளித்து, முழுமையான மற்றும் பரிபூரணமானவர்களாக (பூரண) உங்களை ஆக்கி விடும்.