தன்னலமற்ற ப்ரேமையைப் பெறுவதற்கு, க்ஷமா அல்லது சகிப்புத் தன்மை குணம் மிகவும் இன்றியமையாததாகும். (க்ஷமா என்ற வார்த்தை மிகவும் அர்த்த புஷ்டி கொண்டதாகும். சகிப்புத் தன்மையே மட்டும் அன்றி, அது மிகுந்த பொறுமை மற்றும் மறந்து மன்னிக்கும் குணம் பெருத்த அளவில் இருப்பதும் ஆகும்) ஒவ்வொரு மனிதரும் இந்த உன்னத குணத்தை வளர்த்துக் கொள்ள வேண்டும். க்ஷமா என்பது புத்தகங்களைப் படிப்பதன் மூலமோ அல்லது ஒரு பயிற்சியாளரிடமிருந்தோ பெறக் கூடிய ஒன்றல்ல. ஏதோ ஒருவரிடமிருந்து பரிசாகப் பெறக் கூடியதும் அல்ல. இந்த தலைசிறந்த நற்குணமான க்ஷமாவை, பல விதமான பிரச்சனைகளையும், கஷ்டங்களையும் எதிர்கொண்டும், கவலைகள் மற்றும் துன்பங்கள்,துயரங்கள் ஆகியவற்றை அனுபவித்தும், சொந்த முயற்சியால் மட்டுமே, பெற முடியும். க்ஷமா இல்லை என்றால், மனிதன் எல்லா விதமான தீய மனப்பாங்குகளுக்கும் இறையாகி விடுகிறான். இந்த நற்குணம் அற்றவருக்குள், த்வேஷமும், பொறாமையும் வேறூன்றி விடுகின்றன. ப்ரேமையும், க்ஷமாவும் ஒன்றிணைந்ததே தெய்வீகமாகும்.