பூஜை என்றால், ஒரு பூவைப் பறித்து வெறுமனே இறைவனது ஒரு அழகான விக்ரஹத்தின் மீது வைப்பது என்பது மட்டும் அல்ல; செடியை வளர்த்து, அந்தப் பூவைத் தரப் பாடுபட்ட தோட்டக்காரரை மறந்து விடாதீர்கள்; ஞாபகம் இருக்கட்டும் அவரும் கூட ஒரு ஆராதனை செய்பவரே. ஞானம் என்பது உண்மையான புரிதலே; அது வெறும் புத்திசாலித்தனத்தின் ஒரு சாதனை மட்டும் அல்ல. உணவு அளிக்கப் பட்டால் மட்டும் தான், உடல் செயலாற்ற முடியும். ஒரு யக்ஞத்தின் முன்பு ஆற்றப்படும் செயல்களும் கூட ஒரு அர்ப்பணிப்பே. இறைவனை வழிபடுவதற்கும், சமுதாயத்தில் சாந்தி மற்றும் நீதியை நிலை நாட்டுவதற்கும், உடலின் செயல்பாடுகளைக் கட்டுப் படுத்தி, ஒருங்கிணைப்பதற்கும், ஒருவர் இந்த உலகைப் பயன்படுத்துகிறார். இந்த மூன்று குறிக்கோள்களுக்காக ஆற்றப்படும் அனைத்து செயல்களும் தியாகமே. முதலாவது யக்ஞம் எனப்படுகிறது; இரண்டாவது தானம், மூன்றாவது தவம் (தபஸ்). ஒவ்வொருவராலும், உலகின் எப்பகுதியிலும் ஆற்றப் படும் அனைத்து மனித செயல்பாடுகளும், இந்த மூன்று தேவைகளுக்கும் பயன்படுவதாக இருக்க வேண்டும்.