நம்முடைய உபநிஷதங்கள் நமக்கு கர்ம, உபாஸன மற்றும் ஞான மார்க்கங்களை உபதேசிக்கின்றன. அர்ப்பணிப்பு உணர்வுடன், இறைவனது மகிழ்ச்சிக்காக, அவனுக்குப் படைப்பதைப் போல அனைத்து செயல்களையும் ஆற்ற வேண்டும் என்பதே கர்ம மார்க்கத்தின் சாரமாகும். உபாஸன மார்க்கம் ( பக்தி மார்க்கம்) என்றால், சிந்தனை, சொல் மற்றும் செயலில் பரிசுத்தத்தோடு ( திரிகரண சுத்தி), முழு இதய பூர்வமாக இறைவனை நேசிப்பதே ஆகும். உங்களது உலகியலான ஆசைகளை பூர்த்தி செய்வதற்காக நீங்கள் இறைவனை நேசித்தால், அது உண்மையான உபாஸன மார்க்கம் ஆகாது. பக்தி என்பது, ப்ரேமைக்காக மட்டுமே, ப்ரேமை கொள்வதாக இருக்க வேண்டும். ஞான மார்க்கத்தைப் பின்பற்றுபவர்கள், இந்த பிரபஞ்சம் அனைத்தையும், இறைவனது வெளிப்பாடாகக் கருத வேண்டும். தெய்வீகம் அனைத்து ஜீவராசிகளிலும் ஆத்மாவின் ரூபத்தில் உறைகிறது என்ற உறுதியான நம்பிக்கையே ஞானம் எனப்படுகிறது. இவ்வளவு விதவிதமான ரூபங்கள், நாமங்கள், பலவிதமான நடத்தைகள், பலவிதமான சிந்தாந்தங்கள் ஆகியவற்றிற்கு இடையே, ஏகத்வா (ஒருமை) எப்படி இருக்கிறது என்று நீங்கள் ஆச்சரியப்பட்டால், எண்ணற்ற அலைகளைக் கொண்ட, ஆழங்காண இயலாத கடலை எடுத்துக் கொள்ளுங்கள்.ஒவ்வொரு அலையும் அதன் ரூபம் மற்றும் அளவில் தனித்தன்மையுடனும், ஒன்றிலிருந்து மற்றொன்று வேறு பட்டதாகவும் இருந்தாலும் கூட, அவை அனைத்தும் ஒரே நீரின் பல்வேறு வெளிப்பாடுகளே; மேலும் அவை கடலிலிருந்து வேறுபட்டவை அல்ல.