நான் எளிமையையே விரும்புகிறேன்; ஒரு பரிவான வார்த்தை, ஒரு சிறிய சேவை, ஒரு உதவும் கரத்திற்காக, மக்கள் உங்களை அணுகுவதற்குத் தயங்குமாறு செய்யாத உடைகளையே நான் விரும்புகிறேன். அது சுத்தமாகவும், கண்ணியமானதாகவும் இருக்க வேண்டும்; விசித்திரமானதாகவும், விகாரமானதாகவும் அல்ல. பிறர் கவனத்தை ஈர்ப்பதற்காக அணிந்திருப்பதாக இருக்கக் கூடாது. எவ்வாறு நீங்கள் உடலுக்கு சுத்தமான, சௌகரியமான ஆடைகளை அணிந்து கொள்ள விரும்புகிறீர்களோ, அவ்வாறே, ஜபம், தியானம் போன்ற பரிசுத்தமான மற்றும் ஆறுதல் அளிக்கும் பயிற்சிகளை மனதிற்கும் அளிக்க விரும்புங்கள். கண்களை ஆரோக்யமானவற்றைக் காண்பதற்கும், கால்களை இறைவனது இல்லத்தை நோக்கிச் செல்வதற்கும்,கைகளை உங்களைச் சுற்றி மனிதர்களாக நடந்து கொண்டிருக்கும் இறைவனின் திருவுருவங்களுக்குச் சேவை ஆற்றுவதற்கும், நாவை வலியைத் தணிக்கவும், நல்லொழுக்கத்தைப் புகழவும், இறைவனைப் போற்றவும், பயன்படுத்துங்கள். கண்களை, புத்தியை ஆபாசப்படுத்துவதற்கும், கால்களை தீங்கு விளைவிக்கும் படங்களைக் காண்பதற்காக வரிசையில் நிற்பதற்கும், பயன்படுத்தாதீர்கள். கல்வியின் அதி விலைமதிப்புள்ள பரிசு, நற்குணநலனே. நான் நன்றி உணர்வை அதன் முக்கியமான அம்சமாகக் கருதுகிறேன்! ஒவ்வொருவரும் இந்த வாழ்க்கை எனும் பரிசிற்காக, தத்தம் பெற்றோர்களுக்கு நன்றி கூற வேண்டும்.