நீங்கள், உணவை புத்திசாலித்தனமாகவும், மிதமான அளவிலும் உண்ணும் போது, அதை சிவம் (மங்களகரமானது) எனக் கருதலாம்.அதையே பேராசையுடனும் அளவில்லாமலும் உண்டால், அதுவே, ருத்ரம் ( உக்ரமான) ஆகி, அதன் பலன்கள் பேரழிவை ஏற்படுத்தும். உண்மையில், எந்த சந்தர்ப்பம், அனுபவம் அல்லது கருத்தில், தெய்வீக ஆனந்தம் மேலெழுவதைத் தடுக்கும் ஒவ்வொரு பொருள் அல்லது சிந்தனையும் ருத்ரமே ; வரம்பு, ஒழுங்குமுறை, கட்டுப்பாடு, முன்னேற்றம் மற்றும் பண்படுத்துதல் ஆகியவற்றை நோக்கி எடுத்து வைக்கும் ஒவ்வொரு படியும் சிவமே ( மங்களகரமான, பலனளிக்கும், நன்மை பயக்கும் ). மனிதனைப் பீடித்திருக்கும ஆசையே, ஒருவரது உணவை ஒரு வரமாகவோ அல்லது ஒரு சாபமாகவோ ஆக்குகிறது. மனதே, ஆசையை முடிவு செய்து, அதை நோக்கிச் செலுத்துகிறது. ஒரு கூர்மையான கத்தியை, ஒரு பழத்தை நறுக்குவதற்கோ அல்லது ஒருவரைக் குத்துவதற்கோ பயன்படுத்த முடியும். ஒரு அறுவை சிகிச்சை நிபுணரின் கையில், அதனால், அழிப்பதற்கு பதிலாக, ஒரு உயிரைக் காக்க முடியும். உங்களது சொந்த மனமே, உங்களை பந்தத்திலிருந்து உங்களை விடுவிக்கவும் முடியும் அல்லது பொருட்களாலான இந்த உலகோடு உங்களை மேலும் இறுக்கமாகப் பிணைத்து விடவும் முடியும் என்பதை ஒருபோதும் மறந்து விடாதீர்கள்.உங்களுள் உறையும் உள்ளார்ந்த உந்துபவரான, அங்கிங்கெனாதபடி எங்கும் நிறைந்திருக்கும் , இறைவன் கூறுவதைக் கவனித்து, அவரை, உங்களை வழி நடத்த அனுமதியுங்கள் !