மனிதர்களிடையே சமத்துவம் என்பதை, உலகியலான லாபங்களைச் சமமாகப் பகிர்ந்து கொள்வதால் அன்றி,அனைத்து ஜீவராசிகளுள்ளும் உறையும் ஒரு தெய்வீக உணர்வைப் பேணும் தன்னலமற்ற ப்ரேமையை வளர்த்துக் கொள்வதன் மூலம் அடைய வேண்டும். அனைத்து பொருட்களையும் அளிப்பவரான பரப்ரம்மம், காணும் பொருளே உண்மை என்ற வாதத்திற்கு அப்பாற்பட்டு இருப்பதைக் காணுங்கள். எப்போது அனைத்து ஜீவராசிகளின் உள்ளும் உறைவது ஒன்றே என்பதை உணர்ந்து, ஒவ்வொருவரையும் தெய்வீகத்தின் வெளிப்பாடே என்று மதிக்கிறீர்களோ, அப்போதே நீங்கள் உண்மையான சமத்துவத்தை அடைவீர்கள். இந்த உடல், தன்னலமற்ற சேவை ஆற்றுவதற்கே கொடுக்கப்பட்டு உள்ளது என்பதை ஆத்மார்த்தமானதாக ஆக்கிக் கொள்ளுங்கள். மேலும், படைப்பின் எதுவும் ஏதோ ஒரே ஒருவரது தனிப்பட்ட உபயோகத்திற்காக உருவாக்கப் பட்டதல்ல என்பதைப் புரிந்து கொள்ளுங்கள்.’’ இந்தப் பொருட்கள் அனைத்தும் எனது தனிப்பட்டப் பயன்பாட்டிற்காக கொடுக்கப்பட்டுள்ளது, அவை என்னுடையவையே ‘’ என்ற உணர்வை விட்டு விடுங்கள். ஒருவர் வாழ்க்கையில் தனது கடமைகளை ஒரு அர்ப்பணிப்பு உணர்வோடு ஆற்றும் கர்மயோகத்தின் முக்கியத்துவத்தை பண்டைய முனிவர்கள் வலியுறுத்தினார்கள். கர்ம யோகத்தின் மூலம் நீங்கள் புலனடக்கத்தைச் சாதித்து, ப்ரபஞ்சமயமான ப்ரேமை, சகிப்புத் தன்மை மற்றும் பரிவு போன்ற குணங்களை அபிவிருத்தி செய்து கொள்ள வேண்டும்.