உண்மையைக் கூறப்போனால், இயற்கையின் ஒவ்வொரு பொருளும், காலத்தின் ஒவ்வொரு நிகழ்வும், உங்களுக்கு ஒரு பாடத்தைக் கற்றுக் கொடுத்துக் கொண்டே இருக்கின்றன.ஒரு நாள் காலை, பகவான் ஸ்ரீதக்ஷிணாமூர்த்தி, மெதுவாகக் கடற்கரையில் நடந்து கொண்டு இருந்தார். அவர், அலைகளை உற்று தோக்கி, அதிலிருந்து ஒரு பாடத்தைப் புரிந்து கொண்டாராம். மெதுவாகவும், முறையாகவும், அலைகள் ஒரு வைக்கோல் துண்டை, அதைக் கரையில் நிலத்தில் சேர்க்கும் வரை மேலும், கீழுமாக எடுத்துச் சென்று கொண்டு இருந்தன ! கடல் பரந்து விரிந்து ஆழமான, வலுவான ஒன்று.அப்படி இருந்த போதிலும், அது, இடையறாது ,அனைத்து வெளிப்புற பொருட்களையும், தன்னிடமிருந்து நீக்கிக் கொள்வதில் ஈடுபட்டு இருந்தது. அது ஒரு வைக்கோல் துண்டு தானே என அலட்சியமாக, ஒரு ஆசையையும் நீங்கள் உதாசீனப் படுத்தக் கூடாது என்பதை அது அறிந்திருந்தது. அது எந்தத் தீங்கையும் செய்ய முடியாத இடமான கடற்கரைக்கு அதைத் திரும்ப அனுப்பி விடுங்கள். பகவான் ஸ்ரீதக்ஷிணா மூர்த்தி,’’பிரமாதம்! கடல் எனக்கு ஒரு தலைசிறந்த பாடத்தைக் கற்றுக் கொடுத்து விட்டதே ‘’ என வியந்தாராம் - புலன்கள் மற்றும் மனதிலிருந்து, ஒரு ஆசை, தலை தூக்கும் போது என்ன அபாயம் காத்துக் கொண்டு இருக்கும் என்பதே அந்தப் பாடம். நிரந்தரமான விழிப்புணர்வே, சாந்தி, சந்தோஷங்களுக்கான விலை.