ஒரு புதிய சாதகன், சகுண ப்ரம்மத்தை (குணங்களோடு கூடிய பரப்ரம்மத்தை) தியானிப்பதிலிருந்து தொடங்கி, அனைத்து கட்டுப்பாடுகளையும் கடைப்பிடிக்க வேண்டும். ஒருவர் தனது ஆன்மீக சாதனையை முறையாகவும், குறித்த நேரத்திலும் செய்ய வேண்டும். ஒரு இளம் செடி, மிருகங்களிடமிருந்து காப்பாற்றப் பட வேண்டும்; அது ஒரு பெரிய மரமாக வளரும் வரை அதைச் சுற்றி ஒரு வேலி அமைக்கப் பட வேண்டும்.அது ஒரு பெரிய மரமாக வளர்ந்த பிறகு, வேலி அவசியமற்றதாகி விடுகிறது. அதைப் போலவே, விதிகளும், ஒழுங்கு முறைகளும், ஆன்மீக சாதனையைத் தொடங்குபவர்களுக்கு அவசியமாகிறது. ஒரு நன்கு முன்னேறிய ஆன்மீக சாதகர் வெளிப்படையான தாங்குத் தூண்களைச் சார்ந்திருப்பது இல்லை. இப்படிப் பட்ட ஒரு மனிதர், தான் விரும்பிய போதெல்லாம் ஒரு சமாதி நிலைக்குச் செல்ல முடியும். தியானம் தன்னிச்சையானதாகவும்,ஒரு பழக்கமாகவும் ஆகி விடுகிறது. தியானத்தை, தாரணா அல்லது மனக்குவிப்பிலிருந்து வேறு படுத்திப் பார்க்க வேண்டும். ஆழ்ந்த சிந்தனை மற்றும் உட்கிரகிப்பு , முதல் படியான மனக்குவிப்பைத் தொடர வேண்டும். இந்த உட்கிரகிப்பு தியானத்திற்கு இட்டுச் செல்கிறது. தியானம் என்பது ஒரு குறிப்பிட்ட மதத்தின் ஏகபோக உரிமை அல்ல.அது பிரபஞ்சமயமானதும், இறைவனைப் பற்றிய ஒன்றார்ந்த ஞானத்தை அடைவதற்கான நடைமுறைக்கு ஏற்ற வழிமுறையாகும்.