சேவை என்பது ஒரு சகஜமான வார்த்தையாகி விட்டது; ஆனால், அந்த வார்த்தையைப் பயன்படுத்துபவர்களின் போலித்தனத்தால், அதன் மதிப்பு வெகுவாகக் குறைந்து விட்டது.உண்மையைக் கூற வேண்டும் என்றால், துன்பம் மற்றும் துயரம், வேதனை அல்லது வியாதி ஆகியவற்றைக் கண்டவுடனேயே, அதனால் பாதிக்கப்பட்டு வேதனையால் வாடுபவர்களுக்கு மட்டுமே, சேவை ஆற்றுவதற்கான உரிமை இருக்கிறது; ஏனென்றால், தாங்கள் படும் வேதனையை எவ்வளவு விரைவாகவும், புத்திசாலித்தனமாகவும் தங்களால் நீக்க முடியும் என்பதற்காக, அவர்கள் பிறர்க்கு அல்ல, தங்களுக்கே தான், சேவை ஆற்றிக் கொள்கிறார்கள். பிறருக்கு ஆற்றும் சேவையே, மற்றும் ஒரு ஜீவராசியின் கஷ்டத்தைக் கண்டவுடன், ஒருவர் படும் துயரத்தைத் துடைப்பதற்கு , அவருக்கே தேவைப்படும் மருந்தாகும். நீங்கள் உங்களுக்கே சேவை ஆற்றிக் கொள்கிறீர்கள் என்றும், உங்களது சொந்த அகந்தையைத் தடுக்கிறீர்கள் என்றும் உணருங்கள். இல்லை என்றால், சேவை உங்களது சுய கௌரவத்தை உயர்த்தி, தான் உயர்ந்தவன் என்ற உணர்வை வளர்த்து விடும்; இந்த இரண்டுமே ஆன்மீகத்திற்கு குந்தகம் விளைவிப்பவையே.