யுகாதி ( தெலுங்குப் புத்தாண்டு தினம்) அன்று, மக்கள் அதிகாலையிலேயே எழுந்து, புனித நீராடி, புத்தாடைகளை உடுத்திக் கொள்கிறார்கள். அவர்கள் வெளிப்படையான சுத்தத்தில் தான் அக்கறை காட்டுகிறார்களே அன்றி, தீய சிந்தனைகள் மற்றும் தீய உணர்வுகளால் மாசடைந்திருக்கும் அவர்களது இதயங்களைப் பரிசுத்தப் படுத்துவதைப் பற்றிக் கவலைப்படுவதில்லை. வெளிப்புறத்தில் தூய்மையாக இருப்பதும், புத்தாடைகளை உடுத்திக் கொள்வதும் மிகவும் சுலபமே; ஆனால், பண்டிகைகளைக் கொண்டுவதன் நோக்கம் அதுவல்ல. தீய குணங்களை விட்டு விடுவதும், ஒருவரது இதயத்தைப் பரிசுத்தப் படுத்துவதிலும் தான், உண்மையான புத்தாண்டைக் கொண்டாடுவது இருக்கிறது. மனித இதயம் தனது ஆதி நிலையில் மிகவும் பரிசுத்தமானது; மனிதப் பிறவி பெறுவது மிகவும் கடினமான ஒன்றாகும். இப்படிப் பட்ட விலைமதிப்பற்ற பிறவியைப் பெற்ற பின், மனிதர்கள் ஒரு உண்மையான மனிதராக வாழ்வதற்கு எந்த முயற்சியும் எடுத்துக் கொள்வதில்லை.இந்நாளில் , மனிதர்கள், ஆசைகளின் ஒரு மூட்டையாக ஆகி விட்டார்கள். அனைத்து காலம் மற்றும் காரியமும் ஆசைகளைப் பூர்த்தி செய்வதில் தான் செலவழிக்கப் படுகிறது. ஆசைகளை அழிப்பது மட்டுமே, இறுதியான பரமானந்தத்திற்கு இட்டுச் செல்லும் என்பதை ஒருவர் உணர வேண்டும். ஆசைகளற்ற நிலையில் தான் உண்மையான ஆனந்தம் இருக்கிறது.